The Omega X-33 was developed as a joint project between NASA and Omega to create a more sophisticated watch for the space shuttle and later space programs.
The G-Shock DW-5600 is another of the few watches that NASA has qualified for spaceflight.
The example shown here is just one of five officially certified G-Shock watches. These are the DW-5600 C and E variants, the DW-5900, the DW-6900, and the G-Shock Master G-9000.
Another of the few NASA-approved watches is the Timex Ironman, the watch displayed here. Popular with Shuttle astronauts, it’s been likened to the Swiss Army knife of wristwatches.
Ik behoorde tot de allereerste juweliers welke het Bulova accutron spaceview model in de verkoop nam.
Misschien interessant nog dit:
Omdat de fabrikant beweerde dat het accutronuurwerk ook aan boord van de Apollo 11 was geinstalleerd wilde ik dat wel eens controleren. En dat gebeurde! Er reisde een Amerikaans treinstel door Europa waarin een expositie was te zien over de maanlanding. Alles stond er: de maanlander, de ruimtepakken en zelfs een steen van de maanbodem.
Op het instrumentenbord van de capsule bevond zich inderdaad precies in het hart van alle instrumenten een accutronuurwerk, de wijzerplaat had 24-uurs aanduiding (logisch vanzelf) en had een diameter van plm. 9 cm.
Ik was nu echt overtuigd: het was geen reclamepraat! Bijkomend feitje: Ik ben een van de weinige aardlingen, die een steen van de maan in zijn hand heeft gehad, dat zat zo:
In de wagon stond een driepoot waarop een glazen stolp was geposteerd en onder die stolp lag een stukje maansteen ongeveer 4 cm groot. In het vertrek waren 4 camera’s opgehangen die vanuit een nabije ruimte op
bewakingsschermen konden worden bekeken. Het was vlak voor sluitingstijd ( 22.00u.) en de beide bewakers stonden buiten de wagon een sigaretje te roken. Plots zei mijn vriend Henk: zullen we die steen jatten?
En voor ik er over na kon denken had hij die stolp al opgetild en siste: toe, pak dat ding! Wat ik deed maar het leek wel of ik een gloeiende kool in mijn hand had en legde het gauw weer terug. Badend in het zweet ben ik de wagon uitgerend. Een paar dagen later stond in de krant dat de steen voor miljoenen dollars was verzekerd.
Het enige vreemde heb ik altijd gevonden dat je zomaar die stolp op kon tillen en de steen dus mee kon nemen. Kennelijk werden de beelden ook niet opgeslagen, anders waren we zeker gepakt.
Leo Jonkergouw, gepensioneerd juwelier Bedrijf gehad van 1966 tot 1985 in 's-Hertogenbosch
