Liefhebbers,
Sorry, de NA liet even op zich wachten. Ik was te druk met het dragen van m’n nieuwe (en eerste!) aanwinst.
En ook sorry: het is een behoorlijke lap tekst geworden! Als je door de foto’s scrollt dan heb je mijn zoektocht in beeld 
In het kort: ik ben afgelopen week getrouwd maar een ring zou ik toch nooit gaan dragen. Een horloge is een heel mooi alternatief als tastbare herinnering aan die dag.
Het is wel bijzonder hoe zo’n zoektocht kan verlopen. In het begin was ik er zeker van wat het moest worden: Seiko Presage
Totdat ik deze zag liggen in de vitrine van de plaatselijke juwelier. Wat glimt dat ding! Die wijzerplaat is helemaal niet mat. Dat is dus niks voor mij. Dus doorrrr…
Mijn oog viel op de Hamilton Jazzmaster open heart. Die opengewerkte wijzerplaat, waardoor je het uurwerk kon zien lopen… 
In goed overleg met m’n vrouw (toen nog vriendin) het budget ‘iets’ opgerekt, met het idee ‘je trouwt maar één keer’.
Bij de andere plaatselijke juwelier die maar eens gaan opzoeken. Wat een ding! Die ging het worden, maar dan in de kleuren zoals hierboven.
Totdat… Ik hem om m’n pols deed. Het stond niet. Ik voelde het niet, vond het te ‘rond’ en te glimmend en te chique. Paste gewoon niet bij mij!
Afijn, de vriendelijke verkoopster haalde, na mijn uitleg, een ML Aikon tevoorschijn. En warempel, het hoekige stond me veel meer aan! Tegelijkertijd wekte ook de aanwezige Khaki field 38 mm mijn interesse. Een field watch? Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht, behalve die ene… Van dat forumlid hierzo… In de topic ‘wat dragen wij vandaag’ kwam 'ie voorbij en ik was op slag verliefd!
Maar de Maurice Lacroix was sowieso te duur en ik vond de gepolijste ‘blokjes’ op de bezel niet mooi.
Die Khaki is gaaf! Maar 38 mm was mij echt te klein. Het sportievere aspect ervan sprak mij heel erg aan.
Vervolgens met mijn schoonvader op stap naar zijn favoriete horloge handelaar. Deze man heeft een uitgebreid assortiment pre-owned. Super vriendelijk geholpen door deze enthousiaste man en hij kwam met wat interessante opties:
Deze Raymond Weil Freelancer chronograaf was qua kleurstelling èrg mooi. Het was echter wel een best dikke klomp staal en hij droeg niet comfortabel.
Montblanc Heritage GMT: wát een wijzerplaat! Daar gebeurt zo veel, dat je maar blijft kijken. Prachtig! Toch miste ik daaraan het sportieve aspect, hij was mij te chique en eerlijk gezegd stond hij mijn schoonvader veel beter.
Dan deze Oris. Comfortabel? Ja! Sportief? Joa… Vond ik hem mooi? Ja hoor… Hij was me gewoon niet bijzonder genoeg. Ik was bang dat ik er snel op uitgekeken zou raken.
Bear in mind dat het een trouwhorloge is. Deze gaat nooit meer weg!
Ik zag door de bomen het bos niet meer. En als mij dat overkomt, helpt het me altijd heel goed om terug te gaan naar de basis. Simpele vraag: wat vind je nou ècht mooi?
Het antwoord spookte eigenlijk al door mijn hoofd sinds die ene ontmoeting hier op HF:
De Formex Field automatic! Dames en heren, mag ik u voorstellen:
Wát een instrument! Hij is gewoon zo goed gelukt. Die scherpe lijnen in de geharde titanium kast, waarvan de afwerking zo is dat het met licht speelt. De kleur van de wijzerplaat veranderd van tint, afhankelijk van hoe het licht erop valt. De lume is betoverend. Het bandje heeft een klein beetje rek, is zacht en 100% traploos in te stellen waardoor hij ongekend comfortabel draagt. Mede door het lichte gewicht door z’n titanium kast natuurlijk. Ook heeft de kleur van het bandje een soort kameleon eigenschappen; hij kleurt een beetje mee met de kleding die ik draag, als daar groen/grijs/blauw tinten in zitten.
Beste HF forumlid en Formex Field bezitter: bedankt voor de inspiratie!
