Een NA die eens wat langer is dan normaal.
Timex Marlin
Timex, dat zijn toch die goedkope quartzhorloges uit de Jaren 80 en 90? Yep, dat zijn ze. Maar in 2017, voordat mijn interesse in horloges aangewakkerd was, had Timex iets raars gedaan. Uit het niets was er een handopwinder geintroduceerd, een bijna volledige kopie van hun modelletjes uit de Jaren ‘ 60.
En dat was een hit. Een grote hit. Mooi sunburst plaatje, leuke originele numerals, bolle plexi (mineral) en een handopwinder. En ze hadden zich voor de verandering ook eens aan de originele maat van 34mm gehouden. Dat was tof voor een reissue. Binnen no time was de eerste batch uitverkocht. En de 2e ook. Het ding kostte ook maar $199.
Ik had er nog steeds niet van gehoord, maar het internet wel.
En dus waren er reviews en videos zat. Na mijn horloge reisje begonnen te zijn met de Seiko SKX013, en daarna een Tudor Black Bay 36 erbij gekocht te hebben wilde ik graag mijn collectie uitbreiden met een dresser. Mijn -naar ik mij nu realiseer uitdagende- idee is om niet verder te gaan dan een collectie van 4 horloges. 3 in de watchroll en eentje om de pols. 1 daily, 1 duiker/beater, 1 dresser en 1 knallend zomerhorloge.
Ik ben geen man voor een dresser.
Ik ga niet vaak op net, maar als ik het doe dan wel in stijl. Zelf je vlinderdas knopen, je kent het wel. Dus een horloge dat erbij past staat me wel aan. In mijn zoektocht kwam ik mooie exemplaren tegen, en stond op het punt om een Nomos te kopen. Maar dat was toch een flinke hap geld voor een horloge wat niet vaak uit de doos zou komen, en dus kwam de Timex Marlin in beeld. De videos waren tof. De prijs ook. Het verhaal ook. Dit past in mijn mini “collectie”.
Ik nam me voor om als er eentje in het “ blauwe” gedeelte kwam om toe te slaan. Wat kan mij gebeuren voor 100 euro’s? Niets toch.
En dus hapte ik toe toen er vorige week een Timex Marlin verscheen. In het donkerblauw nog wel, dat stond me ook wel aan. Ik kende die kleur plaat er niet op. Misschien minder origineel qua reissue, maar strak uitverkocht op de Hodinkee shop, de enige plek waar ik iets over dit ding kon vinden.
Met zijn donkere plaat en zilvere numerals en wijzers net wat anders dan de originele met de silvere plaat. Maar man wat een klasse straalde dat kleine dingetje uit.
De afmetingen zijn bescheiden: 34mm case, 41mm lug-to-lug, 10mm dik en een band van 18mm. Op het eerste gezicht is ie klein, maar om de pols zoekt ie mooi zijn eigen plekje en staat het super. Makkelijk praten voor iemand met 15,5cm polsen. Ik weet het. Maar ook met grotere polsen zal ie zeker goed staan.
Toen ik hem uit de doos haalde leek de plaat wel zwart, maar in ander licht is ie weer duidelijk blauw. De numerals lijken opgelegd maar er wordt gefluisterd dat ze vanachter door de plaat zijn gedrukt. Ik geloof daar niets van, maar er zijn nerds die het beweren. En kijk eens goed naar die nummers. Schitterend. De bolling in het mineraalglas zorgt voor de echte vintage look. En dat staat goed.
Is alles dan top? Nee. De originele band is een draak van een ding. Zo flexibel als een houten plank en direct door mij vervangen door een bandje wat ik nog had liggen. Zwart canvas/leer combi, maar eigenlijk vind ik het wel staan. Er komt nog wel een keer wat netters op.
Voor het weinige gebruik, de prijs, de historie van het merk is dit een geweldig horloge. Je hoeft niet >1000,- uit te geven om een origineel dress horloge met eigen verhaal te krijgen. En ik weet nu al bijna zeker dat er meer opmerkingen over zullen komen dan over mijn Tudor.
En dat is leuk, helemaal voor die 2 keer per jaar dat je in pak of kostuum met je pink omhoog een kop koffie staat te drinken op een saaie receptie.
'm goed zou staan.
Veel plezier ermee!
