In de geschiedenis heeft Tissot zich altijd sterk verbonden met de race wereld. In de jaren ’60 en ’70, toen er nog geen elektronische tijdwaarneming was, werden mechanische chronografen echt gebruikt in de autosport, rally en zelfs karting. Niet alleen door Tissot natuurlijk, ook door Heuer, Omega, Longines, etc.
Op oude foto’s zie je dus met regelmaat monteurs of coureurs met die chrono’s om de pols, dat was helemaal geen mode, maar gewoon gereedschap. Je kon er vanalles mee meten:
- Rondetijden
- Hartslag / stress
- Snelheid
- Pitstops
- Afstelling
Tissot had dus verschillende modellen en dit is mijn nieuwe aanwinst:
Wat doet die bezel nou precies?
Witte deel is voor de huisarts/teamdokter, die start de chrono, telt 15 slagen van iemands hartslag, en stopt hem dan weer. De hartslag (slagen per minuut) lees je af op het witte deel van de bezel. Maar in principe kun je er ook andere ritmes mee meten, toerental van een racemotor ofzo, of beat rate van een horloge. Gewoon 15 tikken tellen en dan weer stoppen. Dat basisgetal van 15 staat op de bezel aangegeven.
Met het zwarte deel meet je snelheid (vandaar het racing imago van het horloge). Je moet dan twee paaltjes hebben die een kilometer uit elkaar staan. Als de auto langs paaltje 1 rijdt start je de chrono, en je stopt hem weer als de auto langs paaltje 2 rijdt. Als hij 30 seconden over het stuk van een kilometer heeft gedaan, lees je 120 km/u af. Je kunt ook paaltjes pakken die 100 meter uit elkaar staan, alleen moet je dan de afgelezen snelheid door 10 delen. Doordat ze het eerste deel van de bezel voor de pulsometer hebben gebruikt kun je dus geen heel hoge snelheden meten, max 220 km/u.
Dat vonden ze in de jaren 70 wel genoeg (volgens @wbcoupe dan, ik bestond toen zelf nog niet dus ik weet het niet).
Op de Rikketik in april van dit jaar lag dit exemplaar.
Uurwerk:
Uiteraard was er dus een probleem: hij liep niet en waarom wist de verkoper niet precies (zei hij). Dus er mee naar de horlogemaker. Het goede nieuws: kast en wijzerplaat in prima staat.
Het slechte nieuws: uurwerk is abominabel. Een Lemania 1872 (in allerlei variaties en aanpassingen maar dan wordt een te traag en lang verhaal). Deze uurwerken (maar dan genoemd calibre 861) zitten ook in de Omega Speedmasters uit 1969 - 1972. Dus mensen trekken de dure onderdelen uit de ‘goedkopere’ Tissots om de Speedmasters weer op te kalefateren. Hier ook. Er zat dus nogal wat werk in. Wat foto’s van zaken die opvallen (of eigenlijk die de horlogemaker opvielen) tijdens het demonteren:
Heel vies, en veel te weinig liefde gehad. Dus er is nogal wat vervangen:
Vandaag heb ik het horloge opgehaald en zo is het geworden (ik had het glaasje nog wat kunnen polijsten maar daar had ik geen zin in):
En zo complementeert hij dus een trio uit dezelfde periode, namelijk:
De PR516 no-date:
De PR516 ‘James Bond’ date met bakelieten bezel:
Plus de nieuwe aanwinst:
Afsluitend nog een foto uit een magazine uit die tijd:
Hoe zal ik hem gaan dragen?
Op staal
Op deze beads of rice:
Op een bruine racing band:
Keuze genoeg, wat vinden jullie?
- Op zwart leer zoals op de meeste foto’s
- Op het bruine leer
- Op de BoR
- Op de andere stalen band
horloge. Gefeliciteerd met deze mooie NA. Op bruin leder 
daar kan ik van genieten,mooie verzameling en zalig verhaal om te lezen.
Bedankt voor het delen, gefelicieerd en geniet ervan! 
