Hoewel ik al een PRS 516 Automatic Chrono heb staat de Quartz Chrono ook al een poos op mijn verlanglijstje; uiteraard dan wel in een andere kleur om de overlap te beperken. Aangezien ik graag jong gebruikt koop was ik dus al een tijdje op zoek naar een tweedehands exemplaar. Laatst vond ik er een in Duitsland voor een redelijke prijs, maar er stonden alleen fabrieksfoto’s bij en de verkoper kon “om logistieke redenen” geen foto’s van het werkelijke horloge sturen. Dat zinde me niet zo, zeker omdat er ontzettend veel fakes in omloop zijn.
Uit frustratie eens bij de Jomashop gaan kijken en daar kwam ik tot de ontdekking dat een nieuw exemplaar inclusief transport en invoer inmiddels minder kost dan het tweedehandsje waar ik mee bezig was.
Die keuze was dus gauw gemaakt. Hup in het mandje en wachten maar. 
Een dikke twee weken later stond de DHL voor de deur met een pakje; koffie??? Ik heb toch geen koffie besteld??? 
Openmaken dan maar… nog meer koffie???
Ah gelukkig, er zit een Tissot doos onder.
Hmmm, hadden ze daar niet wat bubbelfolie bij kunnen proppen? Aan de afdrukken in de doos te zien is het horloge alle kanten op gevlogen. Het lijkt gelukkig geen schade aan het horloge opgeleverd te hebben.
Goed; uitpakken dan maar.
Ik geloof dat er wat schakeltjes tussenuit mogen. 
Vier schakeltjes minder en een heleboel stickertjes pulken later:
Een kleine jongen is het met 42 mm nog steeds niet, maar hij oogt een stuk minder kollosaal op de pols dan z’n grote broer. 
Band is even wennen; maar de lengte ondanks het gebrek aan fijnverstelling redelijk goed. Door de robuuste stalen band is het best een zwaar horloge, aanmerkelijk zwaarder nog dan de automaat op leer.
Nog maar een paar plaatjes:
Nu de prangende vraag; hoe verhoudt hij zich tot z’n grote broer.
De diameter en lug-to lug zijn beide 3 mm minder, maar het meest opvallende is de veel geringere dikte; hij is bijna 4 mm dunner. Vooral dat laatste maakt de quartz versie een subtieler horloge.
Vanaf de voorkant is het verschil in grootte veel minder opvallend.
Verder valt me wel op dat de kwaliteitsbeleving van de automaat een fractie hoger is dan van de quartz versie. De borsteling van de kast oogt een haartje verfijnder en de kleur van de letters in de bezel is wat subtieler. Verder is de automaat gesierd met een dubbel ontspiegeld, gebold saffier, terwijl de quartz het met een vlak saffiertje zonder ontspiegeling moet doen.
Overigens mag dat ook best; de automaat is bijna 3x zo duur. 
Nog even een paar plaatjes met de verre voorouder; de PR516 chrono, die met 34 mm aanmerkelijk subtieler is.
Qua achterkant is de automaat de absolute winnaar.
Ik heb nog weinig witte wijzerplaten, en al helemaal geen op staal dus wat mij betreft een mooie aanvulling op de collectie.
Bedankt voor het kijken.
Groet, Wilko
