Zoals waarschijnlijk wel bekend zit ik vaak tussen vintage Tissot’s te snuffelen op internet en dan denk je dat je zo langzamerhand het meeste wel gezien hebt. Maar dan kom je op de baai ineens een klokje tegen met een heel bijzondere dial die je nog nooit gezien hebt. En omdat de veiling afliep op een moment dat ik in bed pleeg te liggen heb ik maar eens mijn eerste Gixen snipe opgezet om de prijs een beetje schappelijk te houden. Dat lukte, eindbod was maar net iets boven de helft van m’n maximumbod. Er kwamen nog wel wat verzendkosten en invoerrechten bij, maar die waren vrij beperkt omdat de verkoper niet helemaal eerlijk geweest is bij het invullen van de waarde…
Het is wel een beetje een risico deze aankoop, het is namelijk een dresser, en ik ben er inmiddels achter dat ik niet zo van de dressers ben, maar deze dial vond ik echt te fraai om te laten schieten; oordeel zelf:
Het is wel een ontzetten lastig ding om te fotograferen, De dial bestaat uit twee delen op elkaar; de onderliggende dial is hoogglans gepolijst zilver, de tweede flinterdunne dail erbovenop die wat kleiner is, is geborsteld. De indices zitten bevestigd op de onderste dial en steken over de bovenste heen en houden hem zo op z’n plek.
Op veel foto’s lijkt de glanzende onderdial zwart, maar dat is dus reflectie.
Kast is 20 micron verguld, maar voor zover ik zo snel kon zien nergens doorgesleten en nog mooi scherp. De achterdeksel wordt gesierd door een fraaie gegraveerde Tissot zeester:
Fraaie lange lugs (lug to lug 42mm) doen het klokje groter lijken dan je zou verwachten bij een diameter van slechts 35mm.
De verkoper heeft er een nieuwe lederen band op gezet met een breedte van 20mm, maar dat past niet zo lekker tussen de 18mm lugs. Daar moet dus nog wat anders voor komen.
Deksel zit nogal vast dus die kreeg ik met de sticky ball nog even niet open, dus ik plaats maar even de wat blurry foto van de verkoper. Binnenin huist het bekende werkpaard van Tissot, hier in de 784 variant.
Serienummer op het uurwerk plaatst het klokje in 1962. Ik vond online nog een advertentie uit dat jaar, met dezelfde tweedelige dial:
Tot slot nog even een (iets te dichtbij) wristshot om mijn 16cm pols:
Kortom, ik ben best wel blij met deze aanwinst. Er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. er zitten wat oxideplekjes op en chipjes uit de verguldlaag op de bezel; het glaasje is nogal bekrast en de servicehistorie is weer eens onbekend. Hij loopt overigens prima.
En om mijn eigen traditie in ere te houden, ook deze Tissot komt van ver weg; dit keer uit Japan.
Allemaal bedankt voor het kijken!