Enigszins cryptische titel voor een NA, maar ik zal het zometeen verder toelichten wat ik hier mee bedoel.
Het is december 2020 en voor de aanloop naar kerst zat ik te verzinnen welk cadeau ik eens zou kopen. Mijn vrouw en ik hebben er inmiddels een traditie van gemaakt om, in plaats voor elkaar, beurtelings een cadeau voor-de-ander en voor-jezelf te kopen. Dit jaar was het dus mijn beurt om voor ons iets te verzinnen. Voor mijn vrouw had ik me vroegtijdig verdiept en dit presentje was al veilig gesteld, nu nog voor mezelf iets verzinnen.
Mede door de grote hoeveelheid Tudor Prince date+day die op het forum voorbijkwamen had ik besloten om er eentje aan te schaffen bij Jetco. Nog wel de nodige twijfel over die 36mm want dat zat ver onder mijn normale sweetspot. Welke uitvoering het moest werden was ik al snel uit, het zou de 76213-0012 worden (dus zwarte plaat en gewone cijfers). Zo gezegd, zo gedaan….
Na een paar weken geduld beoefenen werd het pakketje bezorgd door de postbezorger (the postmen rings ONCE 
) Zo ongeduldig als ik ben dus snel en vol verwachting uitgepakt. De band op maat gemaakt en om de posl gedaan. Mooi… maar…. Aargh, die maat… toch wel klein. Ik hoor mijn alter-ego (dit geval het engeltje) zeggen, “je moet er nog aan wennen, het zal wel meevallen”. Maar na een tijdje kreeg mijn alter-ego ( en in dit geval het spreekwoordelijke duiveltje) de overhand met de mantra “hij is te klein, hij is veeeeeeels te klein, hij moet weg”. De twijfel was gezaaid, want hoe mooi ik het horloge vind/vond : het pleit was beslecht en he-will-have-to-go.
Zoals het soms gaat heb ik die avond een bezoekend vriend deel gemaakt van mijn twijfel en hij bood spontaan aan om het horloge voor de dezelfde prijs over te nemen. Tenslotte zat het nog in de stickers en hij hoefde niet te wachten. De deal werd besloten met een goed glas en, zo gezegd, zo gedaan.
Aanvankelijk blij met deze deal, voor deze keer er tenminste eens geen financiele kleerscheuren aan overgehouden, maar in de weken daarna begon er zich iets raars in mijn hoofd af te spelen. Met regelmaat betrapte ik mezelf er op dat ik hem toch wel mooi vond, op het forum het Prince-only topic veel bezoeken. Op een gegeven moment werd het duidelijk: ja hoor, een serieus geval van sellers-remorse.
Dit keer wilde ik er niet aan toegeven, want ik was deze gedachtenpiste al eens afgegaan en dat zou ik niet nog een keer gaan doen. Nee, nu wist ik wel beter……
Totdat ik deze Prince tegenkwam waarbij de “force” erg groot was. Dus toch maar een mail gestuurd, daarna wat onderhandeld en snel tot een overeenstemming gekomen. Een prachtige M76213-001 (dus TT met de champagne dial), slechts een paar weken oud en nauwelijks gedragen. Ik durf te stellen dat deze in nieuwstaat is. Het geheel was keurig en bomproef verpakt en opgestuurd en binnen no-time afgeleverd.
Dus weer uitgepakt en omgedaan aangezien de band al precies de juiste maat had. En geloof het, of niet, als een klein kind zo blij. Inmiddels heb ik het horloge een paar weken om en ben er enorm mee in mijn sas. Het leuke is dat mijn alter-ego’s zich sindsdien ook niet meer van zich hebben laten horen.
Het horloge heeft iets betoverends en is een plezier om naar te kijken. Precies de juiste dosering tussen staal en goud, zeer comfortabel om te dragen, licht en lekker vlak met zijn (gemeten) tien millimeter. Het horloge houd zeer mooi de tijd (op timegrapher +3s/dag) en de instant verandering van dag en datum op exact middernacht( ik ben er persoonlijk fan van). Inmiddels ook al een paar leuke reacties gekregen op het horloge van collega’s die er normaal niet op letten.
Natuurlijk zijn er ook wat mindere dingen, maar ik zeg het maar vooraf, die ik graag op de koop neem omdat de overige positieve dingen hier ruimschoots de overhand hebben. Voor de compleetheid zal ik ze wel noemen. De rammelende band en clasp, ik had dit al vermeld bij de NA van mijn Tudor Royal, laten we het maar als retro beschrijven. De lume is ook niet echt je-van-het te noemen. Er zit een verschil in breedte tussen de uur- en minutenwijzer en doordat de dag en datumschijf ook goud gekleurd zijn is soms de datum wat minder goed te lezen. Ik neem deze zaken graag op de koop toe omdat ze, voor mij, mede bijdragen een het karakter van het horloge.
Kortom de tweede keer (en daar is eindelijk het bruggetje met The postmen always rings twice……) is het een blijvertje geworden, deze hou ik in mijn (basis)collectie.
Natuurlijk horen er bij een verhaal met een happy eind ook foto’s:
Ik moet zeggen dat ik die rammelende band en hollow end-links juist wel leuk vindt. Draagt een beetje bij aan het vintage karakter.
