In mijn bijdrage aan het draadje over de jongstleden Rikketik beurs vertelde ik dat ik, behalve het avontuur met de onderdelen voor een antieke Friese stoeltjes klok ook nog een drietal leuke horloges heb ‘gescoord’. Geen bijzonder zeldzame of kostbare stukken maar gewoon leuke horloges. Ik geef zelden meer uit dan een paar tientjes en in die prijsklasse liggen de O’s en de R’s en de PF’s en de JLCs niet voor het opscheppen. Ik kwam thuis met 3 jaren 60/70 horloge’s, ook weer voor een paar tientjes per stuk, maar toch van een dusdanige kwaliteit dat ik er wel blij van kon worden. Eén ervan, een Zwitsers Anker Automaatje is al netjes afgeregeld op minder dan +/- een halve minuut naar mijn broer gegaan, dus die kan ik niet meer laten zien, de andere twee wel.
Ten eerste een behoorlijk gave Russische Slava met een mooi 2414 uurwerkje - die met de dubbele veerton en het grote balanswiel . Ik was al een tijd op zoek naar een horloge met een rode wijzerplaat. Et voila! Normaal draag ik zelden of nooit goudkleurige horloges, maar deze was zó jaren 70 en zó Russisch dat het goud er ook nog wel bij kon en eigenlijk is ie gewoon heel leuk om te dragen, te meer omdat het een -voor die tijd- vrij groot horloge is. (36mm excl. kroon). De rode sunburst wijzerplaat is zonder enige beschadiging, het glaasje is geheel kras vrij. De kast en de caseback hebben maar heel weinig gebruikssporen en er zat, wat bijna nooit het geval is een mooi, vrijwel nieuw roodbruin kalfsleren bandje op. Verder, niet onbelangrijk, het ding loopt nu al een week als een zonnetje, (nauw)keurig op tijd.
Plaatjes (wat is zo’n rode sunburst plaat moeilijk te fotograferen zeg!) Voorkant, achterkant, zijkant en binnenkant:
Het andere horloge dat ik meebracht uit Houten is een Dugena Festa uit (ik schat ) de jaren '60. Ik weet niet wat er voor werkje in zit, want het is hermetisch gesloten met een heel vlak drukdeksel en ik kan het met geen mogelijkheid, zonder het risico van krassen of erger, open krijgen. Normaal werkt mijn Victorinox zakmesje bijna altijd maar zelfs het scalpel dunne kleine mesje van de Victorinox krijg ik niet tussen de kast en de caseback. Als iemand weet hoe dat ding open kan houd ik me aanbevolen als hij of zij die kennis met me wil delen.
Wat spitwerk op Google en wat oude Catawiki veilingresultaten leerden mij dat er waarschijnlijk een Durowe 1055 uurwerkje in zit, ook bekend onder de naam Dugena 648. Voorts: helemaal het soort horloge waar ik van hou! Weliswaar doublé, dat is nou eenmaal jaren 60, maar wel een mooie en in dit geval mooi gepatineerde wijzerplaat met een binnenring en opgelegde cijfers en indices. Er moest wel een nieuw glaasje op want dat was een en al kras. Te veel om nog te polijsten en ik had de goede maat nog nieuw liggen. Ook dit horloge heb ik al een week aan de praat en het loopt keurig met een afwijking van plus/min 2 minuten per dag. Als het open kan zou dat dus heel handig zijn want dan valt er misschien nog wat aan af te regelen. Met 34 mm is het aan de kleine kant maar voor mijn vrij smalle pols nog best wel draagbaar. Dat zal niet vaak gebeuren, misschien af en toe eens. Het is door de vorige eigenaar of eigenaren duidelijk wat intensiever gedragen dan de Slava, maar ziet er nog steeds netjes uit. Dit horloge zal in elk geval zijn plekje wel vinden in de collectie met stijl- en tijdgenoten.
De plaatjes. Voorkant, zij- en achterkant. Binnenkant dus even niet, maar de Dugena 648 is te bekijken bij de site van de weledel hoog geleerde heer Ranfft.
Tot slot: De moraal van dit verhaal: De Rikketik is nog steeds leuk om af en toe op jacht te gaan.
En vooral: het blijkt nog steeds mogelijk om mooie, interessante, draagbare èn zeer betaalbare vintage horloges te vinden.
Daar wordt ik dus blij van, ik hoop de lezertjes ook.
Dank voor het lezen en kijken,
Lex
