‘Tijden veranderen, maar mensen niet’ zegt mijn vader altijd. En het is zo waar. En ook geruststellend als je bedenkt dat we ons altijd zorgen maken over de toekomst en het beeld van de altijd dystopische wereld waar we ons ongeboren bastaardkind nog niet in zouden willen zien opgroeien… Het komt altijd goed.
Ik maak me geen of weinig zorgen over de toekomst. Ik maak me alleen zorgen over de geestelijke gezondheid van mensen in het algemeen. Mensen veranderen niet, maar alles om hen heen wel, en in rap tempo ook, en dat maakt dat we geen tijd meer nemen voor het allerbelangrijkste en kostbaarste wat er is:
TIJD
Tijd is niet beïnvloedbaar hoor ik vaak, nou, lik de binnenkant van mijn vouwsluiting en kauw op de inhoud, dat is het wel. Want tijd is een gegeven, meetbaar en vaststaand. Hoezo niet beïnvloedbaar?!
Niet wegklikken nu, ik beloof dat het over horloges zal gaan, maar ik wil ook een punt maken…
Ik heb ooit een Valjoux 7733 gehad die ik koesterde omdat ik geen ander uurwerk ken dat zo’n ongelofelijk satisfying geluid maakt als je het opwindt, en zeker ook wanneer je het hoort tikken…
Dit beeld heb ik even moeten stelen omdat ik het nog even niet aandurfde mijn containeruurwerk open te maken…
Ik zat 9 van de 10 keer veel te lang met dat meesterwerkje aan mijn oor terwijl ik langzaam de kroon in beide richtingen liet draaien… waarna ik opkeek en er meestal iemand uit mijn gezin naar me keek met zo’n blik van: ‘ wat de f ben jij aan het doen man?
…Nerd’
En eerlijk is eerlijk, het zag er ook belachelijk uit, zeker omdat je een handwinder dagelijks in leven moet houden, en dit tafereel dus een vertrouwd gezicht werd in huize Brodie.
Die bewuste Valjoux zat in een erg cool horloge met een regatta timer functie, die bij indrukken van de startknop van de chronograaf een achter de dial verwerkte schijf tegen de klok in liet lopen van 10 naar ‘start’. Daarmee gaf het horloge aan dat je mocht vertrekken in de zeilbootrace, exact tien minuten na de boot voor je. Een vuistregel in deze watersport.
Deze ‘Vip Memosail’ zoals het horloge logischerwijs heette was voor mij een erg prettige introductie in de wereld van vintage Valjoux- aangedreven tijdwaarnemers, ook al heb ik er nooit een stap mee in de buurt van water gezet. Laat staan een zeilboot…
En een filmpje op mijn insta. Like en follow jwz.
https://www.instagram.com/p/CJtSiTenJ9-/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Dit horloge was vooral geen blijver omdat mijn exemplaar leek te zijn gebruikt op, jawel, een zeilboot 
. De zilte zee had haar sporen op de dial achtergelaten, en daarmee was de blauwe kleur verandert in het onderliggende messing. Patina. Ook mooi, maar niet mijn ding…
Dus nu kwam ik niet geheel toevallig onderstaande Valjoux tegen. Ik ben al tijden fan van Roamer, en dan doel ik niet op de runderfeces waar ze nu mee adverteren, maar de vintagemodellen van 1965 tot 1975.
Met name de Stingray chrono deed mijn hart sneller kloppen, wat een chrono was dat… is dat, en ik wilde er één , en zoals die dingen gaan was dat een terugkomende zoekterm wanneer ik aan het kijken was naar potentiële aanwinsten. En dat brengt me bij mijn eerdere punt, je beïnvloedt tijd wanneer je blijft zoeken naar iets wat je graag wil hebben. Het duurt gewoon minder lang.
De prijs heeft me altijd tegengehouden, vooral omdat het een handwinder is. En die moeten niet te duur zijn. RSI is immers niet echt een toevoeging aan je leven en dan zie ik er liever wat euro’s vanaf gaan…
Ik denk oprecht dat Mijnheer Roamer een shitload aan Valjoux uurwerken heeft ingeslagen voor een uiterst goede prijs en er toen achterkwam dat autmomaten best gewild waren… Je ziet namelijk erg weinig
automatische chrono’s van Roamer uit die specifieke periode.
Welnu, schaarste heeft zijn werk gedaan en ze zijn onbetaalbaar geworden. Zeker in nette staat.
Maar tijdens het zoeken naar een Roamereske buitenkans, stuitte ik op een appetijtelijk Stingray-achtig model dat ik nog niet kende.
Slechte foto’s ( ik hou ervan) en volledig origineel. Hmmm… okay… okay… Ik zat weer met mijn neus tegen het beeldscherm. De prijs … die was behoorlijk interessant en het horloge was dan ook aanzienlijk gedragen… maar, topictitelverklaring… Valjoux for money…
‘Pasadena 734’
Dat klinkt iets minder cool dan ‘Stingray chronograph’ maar hé, kijk nou even… dit is toch een geweldig mooie en onderscheidende chronograaf met ontelbaar veel details waar je, als je mij zou zijn, heel erg blij van wordt.
Zo zijn daar:
-Een Valjoux 7734 chronograaf. Check.
-Een ingetogen doch coole rvs kast met ingebouwde crownguard.
-Een Kylo-ren secondenwijzer. Omg!
-Een opgelegd logo om van te watertanden.
-De originele band en sluiting.
-Een gesigneerde kroon, clasp en plexiglas.
-Tritium lume.
-d a t g e l u i d
Ik heb eerst het horloge grondig schoongemaakt, de kast en band voorzien van een lichte brush, niet ‘te’ en heb het plexiglas met schuurpapier, ceriumoxide en brasso weer netjes gemaakt. De bezel licht gepolijst en gezien het een ‘container’ is, ook dit grondig aangepakt. Het was een smeerboel…
Hierbij mijn NA. De Roamer Pasadena 734 chrono
Maar gaaf horloge! 
