Het waren bewogen tijden de laatste maanden, want op slechts enkele weken tijd werd mijn collectie een heel stuk kleiner …
Van 10 horloges naar 2!
Niettegenstaande ik nog maar een paar jaar door het leven ga als echte horloge fan, was ik blijkbaar toe aan een soort ‘second opinion’, de collectie moest kleiner en ‘kritischer’ 
En ik ben bovendien iemand die vaak op zijn ‘guts’, op zijn initieel gevoel afgaat, misschien wat te impulsief, maar vaak klopt het ook, en daar begint het verhaal van mij NA.
Toen ik me een paar jaar geleden meer en meer begon te verdiepen in horloges bleek al gauw dat Zenith me vaak kon bekoren.
Een van mijn eerste ‘serieuze aankopen’ was een Zenith El Primero Rainbow Flyback (de 2014 versie). Een horloge die ik vandaag zonder twijfel naast menige Rolex zou plaatsen als het aankomt op afwerking, historie en kwaliteit. De Rainbow had alles, een prachtige wijzerplaat waarop de uren (doorgaans niet mijn eerste optie) enerzijds verzonken verwerkt waren in de wijzerplaat en als complete ‘luminova’ blokken nog eens boven op de verzonken versies geplaatst waren, een knap optisch schouwspel. Ook de zgn. ‘rainbow’ accenten op de wijzerplaat waren uniek.
En dan was er natuurlijk het 405B uurwerk, prachtig om te bekijken door de transparante caseback
Maar … deze Zenith had ook een ‘fors’ minpuntje, zijn officiële afmeting, 45 mm, eerder 46, was voor mijn pols, ook al ben ik fan van wat grotere horloges, net te groot.
45 of 46 mm, lange lugs, en een prachtige stalen band die ook nog eens een paar mm toevoegde, dat was net te veel van het goede.
1 ding had ik wel geleerd, de Zenith was top afgewerkt, nauwkeurig, een zeer goede bracelet en een horloge (merk) met een eigen smoel, maar gezien zijn te forse afmeting moest hij het veld ruimen.
Het avontuur ging verder, kopen, verkopen, miskopen, terugkopen … maar dat “initiële gevoel” zat nog ergens onder mijn hersenpan.
Naast horloges kocht ik ook met regelmaat interessante lectuur. (lees = gevaarlijk en slecht voor je budget) In de meeste gevallen over de merken die mij boeien en dus ook over Zenith.
Zowel in diverse Zenith boeken als in ‘algemenere’ horloge boeken werd ik bij het zien van de Zenith Cairelli altijd enthousiast; een sixties chronometer, groter, maar mooi, haast perfect in balans.
In 2016 bracht Zenith een ‘1 op 1’ revival uit van de Cairelli die niet ontsnapte aan mijn aandacht, maar op dat moment waren mijn pijlen op andere doelen gericht.
Toen ik in de afgelopen maanden besloot om mijn collectie sterk uit te dunnen besteedde ik (nog) meer tijd op HF en werd ik toen de collectie al een flink stuk afgeslankt was getriggerd en verleid door de foto’s van @Brick van zijn Tipo CP2. Opnieuw sloeg mijn ‘ik ben een kleuter in een snoepwinkel’ impulsief gedrag toe en deze keer richtte ik mijn pijlen op de Tipo.
Het werd een ‘Japans’ avontuur dat na een lange week wachten vandaag zijn climax bereikte …
En wat ben ik blij met deze aanwinst, at last, terug een Zenith in de collectie en naar mijn mening een van de mooiste
Voor mij (het mag wat groter dan 36mm) een perfecte maat, een mooi gebalanceerde wijzerplaat (zelfs de ‘cijfers’ vind ik hier mooi) en (ja dat gaat snel) een perfecte banden ‘swapper’.
Foto’s? Die zijn er ook 
