Je kent het wel, je vindt iets mooi maar ergens in je achterhoofd heb je ook nog zoiets als gezond verstand. Een stemmetje dat zegt dat mensen het niet zullen begrijpen, dat je moet uitleggen hoe bijzonder iets is. Wel dat heb ik dus met mijn NA. Een Zenith die echt geen enkele regel heiligt, maar waar je direct van af kan zien dat de regels wel diep in het geheugen staan. Je kan de regels pas overtreden als je ze eerst kent. En dat is hier erg goed gelukt, vind ik.
Het grappige is dat ik op dit horloge veel reacties krijg. Het is, net als een aantal andere in de collectie, een statement, het ontwerp is anders. De essentie van een horloge is er, maar je denkt niet direct aan een horloge als je dit om iemands pols ziet hangen. We schrijven 1976, een tijd waarin vormgeving een vreemde tijd doormaakte, er werden producten gemaakt die vandaag de dag bij de eerste ronde van feedback van tafel geveegd zouden worden, en eerder eigenwijs dan volgzaam zouden heten.
Bovendien laakten ze soms functionaliteit. Vorm boven functie.
Nu ben ik daar enorm voor te porren, want als ik functionaliteit wil koop ik wel een Japanse auto, een Duitse koelkast en een Zweeds bed.
De Zwitsers staan bekend om veel zaken, maar niet om het lef iets te bedenken dat misschien wel door niemand aangeschaft zou worden, en functies bezaten die op zijn zacht gezegd schier onhandig zijn. Maar misschien is juist dat zo leuk. Verwondering is soms leuker en belangrijker dan functionaliteit. Zo heb ik een Mondia Top second met mechanische rode seconden die zo intrigerend zijn dat iedereen er langer dan 3 seconden naar kijkt. Het universele teken van oprechte interesse…
Toen ik onderstaand horloge voor het eerst zag liet ik het in mijn enthousiasme aan mensen zien en steevast was de reactie hetzelfde. Moeilijk kijkend, vertwijfeld en ‘hmmmmm’ mompelend keken ze naar de foto en konden er niet veel van maken. Maar ik wilde deze in het echt zien. Moest deze in het echt ervaren.
Zo geschiedde en zonder er echt naar op zoek te zijn zag ik op Marktplaats een advertentie voorbij komen. Kaboem. De ondertussen genormaliseerde neus-tegen-het- scherm- reactie was een feit. Ik typte. Er kwam reactie. Ik bood laag, omdat de led-functie niet zou werken en er wat onduidelijkheid was over hoe secuur het liep. …bericht terug: Akkoord!
‘Wie gaat er zondag mee naar Amsterdam??’
Twee van onze drie kinderen waren enthousiast en zo gingen we op weg. Het was een prachtige dag en nadat ik de auto vervaarlijk dicht langs het water van de prinsengracht had geparkeerd en een boot met Chinese toeristen ademloos keek hoe mijn dochter bij het uitstappen op de rand van de kade balanceerde liep ik de straat in en belde ik aan:
Een expat van Aziatische komaf opende de deur en vroeg in gebroken Nederlands of ik voor het horloge kwam.
Ik bevestigde dat en ze ging het horooge halen. Op de deur stond een naambordje met ‘E.Lootgieter’
wat zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. Ze kwam lachend terug en gaf mij de doos. Bij het openmaken nam ik haar glimlach over en was verbaasd over de bizar mooie staat van dit horloge uit 1976.
Een Zenith Futur Time Command in prachtige staat met originele doos. Je mag er van vinden wat je wilt, maar dit is in elk geval anders en echt cool. Die geborstelde kast met ingehakt logo, de gitzwarte wijzerplaat met chromen ‘crosshair’ lijnen, het ‘applied’ logo, de bar bracelet met clasp waar het Zenith-logo mooi in is geslagen, de manier waarop het glas afloopt met de kast en daardoor een futuristisch jaren zeventig gevoel geeft à la Blade runner. Het prachtig geïntegreerde led schermpje dat één geheel is met het glas. De verborgen knoppen aan de linkerkant, waar je afzonderlijk de uren en minuten mee kan bedienen en de lcd-achtige knoppen aan de rechterzijde, waar je de dag en seconden mee kan zien. Hier moet ik dus nog naar kijken, want de seconden lopen tot 31, wat exact een maand is. Daar gaat wat mis. Hoe dan ook, los van dat gegeven loopt ze al een week spatzuiver en geniet ik van het ontwerp.
Die skailederen doos met het verweerde allesbehalve ingetogen gouden logo op bruin velours. Het zal aan mij liggen ,maar hier word ik nou echt blij van.
Maar kies vooral zelf wat je ervan vindt…
en…natuurlijk van een gerenormeerde firma ! 
