Soms denk ik echt: “Waar ben je nu mee bezig man ???”
Ik had een zwarte en een blauwe Casio duiker, beide op NATO-strap. Deze draag ik graag en veel, maar het wisselen van bandjes vraagt telkens weer net iets meer tijd dan ze gewoon uit de kast nemen en om de pols gooien.
Dus een paar maand geleden nog een blauwe en een zwarte gekocht: een op staal en een op een alternatieve NATO, dus meer keuze en iets snel klaar als ik de deur uit moet . Te gek voor woorden eigenlijk want ik kan net zo goed bandjes wisselen als ik een andere kleur wil natuurlijk.
Deze week iets gelijkaardigs: ik draag supergraag Citizen CB0010. Altijd het juiste uur, niet te licht of te zwaar om de arm, eenvoudige wijzerplaat die overal bij past, 10 ATM, en valt nooit stil, dus een perfecte allrounder voor mij.
Ik had een zwarte en een blauwe die al redelijk wat gedragen zijn, en kwam net een splinternieuwe zwarte tegen… en weer gekocht natuurlijk. Twee voor in de week, voor alle soorten omstandigheden, en één voor zondag . Hoe kan een normaal gezien logisch en economisch denkend mens nu hiertoe komen ???
Meestal kan ik mezelf overtuigen dat ik al genoeg dingen heb die de tijd weergeven, maar soms …
Ja, het is ook wel de bedoeling het niet enkel voor zondag te reserveren. Ik bedoelde eerder: een minder gehavend horloge past iets beter bij het maatpak wanneer er met klanten of bankiers gewerkt wordt .
Dank je. Ja, dat de ratio het heel regelmatig niet meer haalt van de emotie is inderdaad wel een feit…
Vooral sinds het hele Covid-gebeuren en met het extra budget dat niet meer naar reizen ging is het de verkeerde kant op gegaan .