In 1969 bracht het consortium van Zenith/Movado een uurwerk op de markt waarvan men claimde dat het de eerste geïntegreerde automatische Chronograaf was. Trots noemde men het uurwerk dan ook de El Primero.
De introductie had niet op een slechter tijdstip kunnen komen. De quartz revolutie stond net op doorbreken, en na verloop van tijd (midden jaren 70) legde Zenith de productie van dit uurwerk stil.
Ongeveer tegelijkertijd was Pierre-Alain Blum van Ebel ervan overtuigd dat de mechanische horloges zeker nog niet ten dode waren opgeschreven, en Ebel besloot om een mechanische chronograaf op de markt te brengen, geheel tegen het tijdsbeeld in. Ebel ging op zoek naar een betrouwbaar kwaliteitschronograaf, en kwam uit bij Zenith.
Zenith besloot om de productie van de El Primero 400 toch weer te hervatten (voor Ebel), en Ebel hernoemde het naar Ebel Caliber 134. In 1982 zag de eerste mechanische chronograaf van Ebel het daglicht, de Chrono-Sport.
Eind jaren 80 besloot Ebel om haar eigen mechanische chronograaf uurwerk te gaan ontwikkelen, in 1995 werd het Ebel caliber 137 gebruikt, dit uurwerk is gebaseerd op een Lemania uurwerk.
Om begrijpelijke redenen is een Ebel met caliber 134 gewilder onder verzamelaars dan eentje met een caliber 137.
Het uiterlijk van beide chronografen is vrijwel identiek, en het is lastig om alleen van een plaatje van de voorkant te kunnen achterhalen welk uurwerk binnenin zit.
De makkelijkste manier is om op de achterkant te kijken. Er staan twee regels met nummers ingegraveerd.
Op de tweede regel vormen het tweede, derde en vierde nummer het getal 134. Dit geeft aan dat je te maken hebt met een Ebel caliber 134 (El Primero)
Natuurlijk kun je het ook horen als je het horloge aan het oor houdt. De Ebel 134 tikt als een waanzinnige met 36.000 A/h
Het horloge is 38mm in doorsnede zonder kroon, 40mm met kroon.
De kroon is in de vorm van een schroef.
Het ontwerp van de kast met de geïntegreerde band past Ebel consequent toe in het merendeel van haar horloges.
De banden (of het nu een leren band is of een stalen band), zit met schroeven aan de kast vast. Dit typische Ebel systeem heeft 1 groot nadeel; je kunt niet even van (after market) band wisselen, je bent aangewezen op de (belachelijk dure) Ebel banden.
Ik vind het Ebel design wel mooi, maar het gebruikte uurwerk (El Primero) is de eigenlijke reden van deze aanschaf.
