Vanochtend bijtijds wakker, vrije dag zonder plannen, mooi weer met nog mooiere vooruitzichten. Moeders opgehaald, in de auto gezet, ochtendje winkelen in Duitsland. Ook wel 's leuk, je komt altijd wel wat tegen, vervolgens ergens koffie drinken en natuurlijk het rondje juweliers!
Ik had zelf eigenlijk niets op het oog, maar windowshoppen is ook altijd leuk. Tot ik op een gegeven moment ineens een heel fraai Tissot dameshorloge zag liggen. Bijzondere combinatie, bicolor, stalen band met vouwsluiting, parelmoeren wijzerplaat en saffierglas. Moeders vond het inderdaad ook erg mooi, maar ja, het onvermijdelijke “da’s toch niets voor mij, zo’n duur horloge” van de non-liefhebber bleek niet ver weg. Toch mee naar binnen genomen en onder zachte dwang laten passen. Het bleek erg goed te staan, mooi in verhouding, maar eigenlijk net een schakeltje te kort. Geen probleem volgens de juwelier, dit was eenvoudig na te bestellen, met een goede week in huis. Moeders stribbelde nog wat tegen, maar een goedgeplaatst “die Uhr steht Ihnen wirklich sehr gut” van de juwelier en een getrokken pinpas van mij deden de laatste aarzeling wegebben.
Moraal van het verhaal, moeders zijn goud waard en verdienen af en toe mooie cadeautjes, ook zomaar tussendoor 
… leuke dag, leuk horloge, blije moeder, wat wil een mens nog meer. Oh ja, en pa vond het allemaal dik in orde!
Onderstaand een plaatje van het WWW, reallife is zoals gezegd nog niet beschikbaar.
