Sinds gisteren nogal onverwacht de trotse bezitter geworden van een Omega 125. Het was de rit van Winterswijk naar Amsterdam zeker waard. Tevens een prettig gesprek met de verkoper. Marco…heel veel succes in het verre Quatar.
Het horloge was van de opa van Marco, die tevens eerste eigenaar was. Hij heeft het horloge vele jaren gedragen, o.a. in de bouw, en dat is aan de kast en band te zien. Maar de krassen zijn te bewerken. Belangrijker is dat de wijzerplaat nog in zeer goede staat is, en dat het horloge technisch perfect functioneerd.
Leuk is ook dat het originele doosje (zonder kussentje) er nog bij zat. Misschien dat tijdens de verhuizing er nog papieren of aankoopnota tevoorschijn komt…
De Omega 125 kwam op de markt in 1973 in een gelimiteerde oplage van 2000 stuks. Dit ter ere van het 125 jarig bestaan van het merk Omega. (25 jaar later zou de zwarte Seamaster GMT het officiele 150 jarig jubileum horloge worden)
Omega gebruikte voor dit uurwerk het Omega caliber 1041, gebasseerd op de Lemania 1341. Dit uurwerk heeft de zo karakteristieke chrono-minutenaanduiding vanuit het midden. Dit vind ik persoonlijk verreweg de duidelijkste manier om de verstreken minuten aan te geven.
Omega gebruikte het caliber 1041 exclusief voor dit horloge. Nooit is het caliber in een ander horoge van Omega gebruikt.
De 125 was tevens de allereerste Automatische chronograaf ooit met een Chronometer certificaat
De stalen band is de originele 1221/212 band. Hij is ook beschadigd, en vertoont enige rek. Dit is een bekend verschijnsel voor deze banden. Desondanks zijn ze erg sterk.
Historisch gezien is de 125 dus een zeer belangrijk. In de jaren 70 voldeed het horloge ook aan het toenmalige modebeeld. Dat is nu wel ff anders geworden. Het uiterlijk zal niet ieders “cup of tea” zijn. Het horloge komt nu zeer log, zwaar, massaal, massief… over. Toch valt het draagcomfort best mee. Hij valt in ieder geval op…
Genoeg gepraat, nu de foto’s…
De originele doos…altijd leuk deze erbij te hebben
tatataaaaaaa…
Technisch nog perfect, uiterlijk kan wel een behandeling bij de schoonheidsspecialist gebruiken. (zal wel niet in ziekenfonds zitten…)
De achterkant is simpel gehouden, slechts het speedmaster logo als versiersel. Ik heb de deksel nog niet verwijderd…deze zit nogal strak, en ik durf het met mijn gereedschap niet aan om hem te openen, bang voor een enorme kras op de nog zeer gave achterkant.
De 125 is modulair opgebouwd. De uurwerkmodule kan losgemaakt worden van de massieve kast. Dit vergemakkelijkt het opknappen van de kast. Duidelijk te zien is dat de rubberen ring die tussen de beide modules zat volledig versmolten is. Hier moet een nieuw rubbertje tussen.
Al met al ben ik zeer tevreden met dit juweeltje in mij collectie. Ik hoop hem ooit net zo mooi te krijgen als het exemplaar van Freddy.
gr,
Hans Mennink
