In 1957 bracht Omega een drietal horloges op de markt, elk van deze horloge kwam uit een verschillende modellenreeks, maar ze hadden alledrie wel gezamenlijke eigenschappen.
Het betrof de:
- Seamaster 300 met referentienummer CK2913 (prijs in 1957: CHF 320 met leren band)
- Railmaster met referentienummer CK2914 (prijs in 1957: CHF onbekend)
- Speedmaster met het referentienummer CK2915 (Prijs in 1957: CHF 375 met leren band)
Een van de gezamenlijke kenmerken van deze drie types was de z.g. “Broad Arrow” uurenwijzer.
Deze modellenreeks sloeg aan, maar ook behoorlijk aan de prijs. (Achteraf gezien was het een koopje….)
In 1958 kwam Omega daarom uit met een goedkoper model die dit drietal goed zou aanvullen. Het werd de Ranchero. Dit prachtige model was echter maar een kort leven beschoren. Het model zat in 1958 en in 1959 in de Omega collectie. Vandaar dat je ze vandaag dan ook slechts sporadisch tegenkomt. (de Engelsen zouden zeggen : Few and far between)
Deze schaarste heeft weer tot gevolg dat de Ranchero een hoge verzamelwaarde heeft.
In totaal kwamen er 2 versies van de Ranchero:
Referentie CK 2990, met het handopwindcaliber 267. Dit manufacture caliber werd in 1956 ontworpen, en heeft 178 jewels. Dit model heeft een kleine sub-sekondenwijzer bij de “6”. Het horloge was slechts leverbaar met een leren bandje, en had een prijs in 1958 van CHF 135. De wijzerplaat was er in mat zwart of in mat zilver. De wijzers en de indices waren lichtgevend.
Van dit model bestond er ook nog de gold-plated (40 micron) versie PK 2990, die kostte CHF 165.
Tenslotte was er de CK 2996. Dit horloge is verkrijgbaar geweest met het Omega caliber 284 en caliber 285. Het verschil zat hem in het feit dat dit model geen kleine subsekonde had, maar een centrale sekondewijzer. De prijs voor de versie met de centrale sekonde was iets duurder: CHF 145.
Ook hiervan was er een 40 micron gold-plated versie van, referentie PK 2996. De prijs was CHF 175.
Al de gebruikte calibers waren 30mm in doorsnede, en waren zeer betrouwbaar. De aanduiding “30mm” vind je terug op de wijzerplaat van de Ranchero.
De achterkant van de Ranchero is volkomen vlak, en heeft een “press-in” systeem met een O-ring. Ik heb me er nog niet aan gewaagt hem te openen, bang voor beschadigingen. Het serienummer weet ik dan ook nog niet. Op de achterkant staat slechts de vermelding “WATERPROOF”
Het horloge is volledig origineel, op de kroon na. Deze is er later opgezet (jammer), en geeft wat meer grip dat de oorspronkelijke Omega kroon. Ik denk dat ik maar eens zoektocht naar een originele kroon start. De band heb ik van mijn Seamaster Calendar gehaald, en staat NOG beter op de Ranchero dan op de Seamaster.
Omega heeft het “Broad Arrow” thema weer helemaal teruggebracht. Kijk maar naar de Speedmaster Broad Arrow, en de Planet Ocean. Deze revival van de Broad Arrows zorgt er ook voor dat de prijzen voor de bovengenoemde modellen omhoog schiet.
Hoe ik aan dit horloge ben gekomen is een leuk verhaal:
Ik draai heel regelmatig kassadiensten op mijn tankstation. Vele honderden klanten trekken er zo dagelijks aan mij voorbij. Bijna automatisch kijk ik altijd naar de pols van de klant. Zo heel nu en dan kom je een mechanisch horloge tegen, en als ik inschat dat de klant daar geen bezwaar tegen heeft, geef ik de klant een compliment voor zijn horloge. Vaak vind de klant dit zeer prettig, en ontstaat er een (kort) gesprek over het horloge. Helaas duurt zo’n gesprek slechts kort, want we hebben (gelukkig) een nogal druk tankstation, en een volgende klant staat alweer te wachten.
Ongeveer 3 jaar geleden kwam er ook een klant de shop binnen, en ik zag meteen uit mijn ooghoeken een horloge om zijn pols die mijn hart sneller deed kloppen. Een Omega ranchero……Dat kon niet anders….De klant stond op 3 meter afstand,… Ik zag duidelijk de pijlvormige urenwijzer, en de driehoekige indices op de wijzerplaat. “Die moet ik hebben”, ging het door me heen.
Toen de klant aan de beurt was probeerde ik zo nonchalant mogelijk te doen. “Dat is een mooi mechanisch horloge”. De klant nam gelukkig even de tijd om het te laten zien, en yep……Omega ranchero…30mm stond er op de wijzerplaat. Het horloge was van zijn opa geweest, en na het overlijden van de opa, was het horloge via zijn oma bij hem terechtgekomen. Het had dus heel duidelijk emotionele waarde voor de klant, en van eventuele verkoop zou geen sprake kunnen zijn. Ik adviseerde hem oprecht in dat geval heel zuinig te zijn op het horloge, en het horloge wellicht eens een servicebeurt te laten geven. Ik vertelde hem wel dat al enkele oude Omega’s in mijn verzameling had, en dat dit exemplaar zeker niet zou misstaan in mijn collectie.
De klant kwam vanaf dat moment zeer regelmatig terug, en als de situatie ernaar was maakten we altijd even een praatje over het horloge.
Op een gegeven moment zei hij dat hij wel in de gaten had dat ik het horloge wel heel graag zou willen kopen. Hij had het horloge inmiddels ook een servicebeurt laten geven, en dat hij misschien het horloge wel wilde verkopen, maar niet zolang zijn oma leefde.
De klant bleef maar komen, en met meer dan normale belangstelling vroeg ik hem zo nu en dan naar de gezondheid van zijn oma
Vorige week (ruim 3 jaar na de eerste kennismaking) kwam de klant weer……met een ander horloge om zijn pols. Een Tissot T-Touch.
Nee, oma was niet overleden, maar hij was nu wel zover dat hij het horloge wilde verkopen. Ik heb meteen een afspraak gemaakt, en zo kon het zijn dat ik afgelopen woensdag eigenaar werd van deze Omega Ranchero.
gr,
Hans Mennink
Foto’s
