Nu, dé vraag bij dergelijke heruitgaves van klassieke ontwerpen: waarom maken ze hedendaags gewoon geen nieuwe toekomstige klassiekers? We gaan binnen 50 jaar toch graag de eerste 2017 uitgaves zien, en niet de opgefriste 1957 versies?
Vintage is vintage en nieuw is nieuw. Ik wil dat ze moderne, hedendaagse ontwerpen uitbrengen die de huidige tijdzetting, sfeer, voorkeuren weerspiegelen.
Ik snap dat het easy cash is, maar sinds wanneer wil Omega geen absolute voortrekkersrol meer spelen en ontwerpen op de markt brengen die echte “game-changers” blijken? Vergeten ze dat ze nu de fundamenten moeten leggen van de liefhebbers van de toekomst? Wat lange-termijn denken?
Heb je een punt. Al past dit wel binnen het vieren van een lustrum…
Anyway, ik hoop komende dagen ook echt nieuwe ontwerpen te zien. Te veel merken schuilen zich al te lang achter de iconen. Bepaalde core elementen mogen wat mij betreft best intact blijven, maar ga niet elk jaar een andere bezel erop schroeven of kleuren aanpassen en het dan een nieuw horloge noemen. Dit gebeurt nu te veel en geldt voor bijna alle grote merken. Wellicht moet de aandacht wat minder op ontwikkeling van nieuwe uurwerk-technieken komen te liggen en wat meer op vernieuwende ontwerpen?
Deze drie zijn uitgebracht als, daar komt ie, hommages aan het drieluik van 60 jaar geleden. Als er nou een merk is dat juist veel aandacht besteed aan nieuwe modellen en technieken dan is het toch wel Omega de laatste jaren.
Mwah… Deze heritage/tribute-trend is toch al echt jaren bezig. Ik vind het redelijk boring om eerlijk te zijn, maar uit commercieel oogpunt begrijp het maar al te goed. Maar ik zou ook wat meer nieuw elan willen.
Voor mijn gevoel waren die Speedmaster en Seamaster er al…
Dat is overigens feitelijk onjuist, maar het zijn naar mijn mening kleine(re) verschillen.
De railmaster is gaaf, maar onderschrijf de mening van een paar van jullie: niet heel veel nieuws onder de zon. Zou ook graag de introductie zien van een nieuw model dat een legacy on its own kan creeren.
Hmmm…, natuurlijk zou een nieuw model, of zelfs een icoon tof zijn.
Maar ik kijk persoonlijk liever naar een historisch pand dan naar een moderne strakke villa. Ook auto’s en motoren uit de jaren 60, 70 en 80 hebben mijn voorkeur boven die van nu.
Noem me een ouwe lul, maar vind dat er in die tijd gewoon meer moois werd ontworpen.
Klopt, wat dat betreft vind ik de verklaring van Biver over de Autavia 2017 ook wel tof. De looks van het historische model aangepast aan de huidige tijd, ook een beetje om de verzamelaars niet voor het hoofd te stoten.
Nadeel van veel vintage voor mij zijn de afmetingen (<39mm) en de grote kans op franken etc. Met bovenstaande modellen kan ik dus wel redelijk leven, maar snap je punt.
De masters trilogy uit 1957 is imho het mooiste wat Omega ooit geproduceerd heeft en dat in een jaar! Dus een remake met moderne techniek is ook mooi maar vernieuwend is het niet.
Ik vraag me af, bij Omega weet je vooraf nooit welke Limited door het dak gaat knallen qua waarde na uitgave. Alaska project en Snoopy etc. Nu komt dit jaar de Speedy Tuesday uit voor 5.300 euro en deze Speedy '57 voor iets meer dan 6.000 euro. De Speedy Tuesday was in vier uur uitverkocht en de '57 zal, hoewel de oplage groter is, waarschijnlijk ook hard gaan. Maar welke van de twee wordt de echte verzamelaarsklok?
De mooiste verschijningen van Baselworld die ik tot nu toe gezien heb!
Vintage lume is een polariserend iets… Fake of niet, ik vind het wel wat kleur geven aan een anders soms saaie wijzerplaat.
Ik vind dat Omega wel mooie nieuwe dingen maakt ook (DSOTM met zijn zirkonium kast, kleurrijke Aqua Terra’s…). Kan je ze ongelijk geven dat ze mee liften op de vintage trend?
Precies. Naast dat het ‘fake vintage’ is, is natuurlijk ook gewoon een kleur. Eentje die ik persoonlijk leuker bij het horloge vind staan dan verkeerswit. Mijn gordijnen zijn ook fake vintage lume kleur…hoor je nooit iemand over.
