Beste horlogevrinden,
Zoals sommigen al weten heb ik een Seiko van mijn opa verworven, het betreft hier een klassieker en wel de 6105-8110. Laat ik beginnen bij het begin, twee maanden geleden herinnerde ik mij plots dat grootvaders vroeger altijd met een stoere duiker omliep. Ik vroeg mij af waar de duiker was gebleven, misschien wel verkocht? Nadat ik een beetje rondvroeg in de familie bleek dat mijn oma het horloge aan mijn moeder had gegeven omdat ze er zelf niets meer mee deed. Na wat praten met mijn moeder ben ik gaan zoeken en duikelde het horloge uiteindelijk achteruit een rommelaatje op. Hier een foto van de staat waarin ik hem aantrof (nog redelijk goed bedenkende dat hij heen en weer zat te slaan in een autodeur als gelukstoken voordat hij in de la verdween):
Ik had geen idee wat voorn klokje het was en dat het (terecht) zo’n populaire vintage diver was. Dus toen ben ik na wat enig speurwerk en hulp van forumleden erachter gekomen wat de ware identiteit van dit horloge is. Toen ik hier uiteindelijk achter was ging hij me steeds meer fascineren en heb ik besloten het horloge in ere te herstellen. Hierbij heb ik ongelofelijke hulp gehad van Ron (Teun111Kwiebes2) hij heeft mij namelijk een origineel seiko mineraal glas in de gesealde verpakking beschikbaar gesteld, Ron nogmaals bedankt echt top! Dus ik had al 1 stukje van de puzzel, wat mij nu nog reste was het vaststellen wat het originele bandje was. Dit bleek een rubberen ‘‘waffle-strap’’ te zijn, hierin bleek een bloeiende handel te bestaan. Maar zoals velen bekend word rubber uiteindelijk moe en gaat het scheuren, toen kwam ik erachter dat een William-Jean van een ander forum deze bandjes 1:1 nagemaakt had. Hulde voor deze man, evenals Ron heeft hij weer een stukje van de puzzel geleverd. Toen had ik de onderdelen compleet, hier een plaatje met die puzzelstukjes (het bandje had ik al reeds gemonteerd):
Het horloge begon mij steeds meer te bevallen maar (helaas) ben ik zelf geen horlogemaker, dus ook niet in staat om het glaasje erin te zetten. Hiervoor zou ik dus naar een horlogemaker moeten gaan, eerst dacht ik erover om naar de juwelier te gaan maar deze heeft niet per definitie een eigen horlogemaker in huis dus wat doe je dan zoals het een echte Oldenzaler betaamd. Juist, dan bel je bij de gebroeders Gronefeld aan. De betreffende horlogemakers kunnen horloges van 350.000 e in mekaar zetten dus mijn redenatie was dat ze dan ook wel competent genoeg zouden zijn om een glaasje in de 6105-8110 te zetten.
Dus de daad bij het woord gevoegd en een afspraak gemaakt. Tim Gronefeld die ik aantrof was weldegelijk gecharmeerd van het horloge, ook was hij verrast te zien dat ik het originele seiko glaasje had weten te bemachtigen (ik kan je niet genoeg bedanken Ron). Na een kort gesprekje met Tim stelde hij mij een prijs voor om het glas te vervangen maar gelijk ook het uurwerk volledig te reviceren en het horloge weer waterdicht te maken, in deze prijs kon ik mij vinden en zo zou het horloge half december klaar zijn. Nou kreeg ik vanmiddag een telefoontje, hij was klaar! Ik natuurlijk dus benieuwd en direct richting de Gronefelds, achteraf bleek dat ze hem ook gepolijst hadden wat eigenlijk niet de bedoeling was maar wat ik had nagelaten aan te geven (stiekem is het toch ook wel heel erg mooi).
Hier het eindresultaat, wat is het toch een heerlijk horloge en wat had mijn opa toch een goede smaak!
De onvermijdelijke wrist-shot:
Ik ben me weldegelijk bewust dat ik hier een zeer bijzonder horloge in handen heb, een erfstuk compleet origineel tot in het kleinste detail (behalve de waffle-strap) met Puntgave wijzerplaat! Ik kan me helemaal voorstellen waarom mijn opa het horloge toendertijd heeft aangeschaft. Om het nog even compleet te maken hier een foto van he collectief wat tot op heden mijn ‘‘verzameling’’ vormt. Er word hard aan gewerkt om hier een trio van te maken, de derde zit er nu ook wel aan te komen in figuurlijke zin. Om even een tipje van de sluier op te lichten ten aanzien van de derde; kuch maanlanding.
Het duo:
Allen hartelijk dank voor het lezen, nogmaals Ron jij extra bedankt voor het gunnen van het glaasje!
Zo, nu gun ik mijzelf even een glaasje (lees Grolschje) gezien de stress die zo’n schitterende klok allemaal met zich meebrengt.
Ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen en nu genieten he!