Nieuwe secretaresse, ze heet Nivada.
Een nieuwe secretaresse zocht ik.
Eentje die ervaren is, goed de tijden kan bijhouden.
Ze moet er ook nog leuk uitzien en liefst ook leer dragen.
En maatje 34, 36 maximaal.
En oja: liefst Zwitsers van afkomst en minstens twee talen spreken.
De werving- en selectiebureaus hadden niets te bieden, uitzendkrachten was geen optie.
Ik wilde er eentje echt voor mezelf.
Dus, meesurfend op de golven van de moderne tijden, zocht ik via het Internet.
Je vindt daar immers ook Russische bruiden, dus waarom geen Zwiserse secretaresses.
Soort mailorder-secretary dus.
Vandaag zou ze komen en ik verheugde me er zò op!
Zou ze zijn als op de foto?
Zou haar herkomst duidelijk zijn?
Ze deed daar immers wat vaagjes over.
En je hoort soms van die verhalen over die mailorder-dames!
Ik verwachtte dus zoiets, verheugde me op het uitpakken:
Met als inhoud zoiets:
Maar toen daar dan haar chauffeur aanbelde, bleek daar gewoon het TNT-busje te staan:
Ik kreeg gelijk enge visioenen………….
……en dat pakje, daar kon nooitneverniet een leuke lederdragende maatje 34 in zitten.
…dacht ik.
Er zat een doosje in.
Nou is er ooit wel een liedje geschreven : “Ik zou je zo graag in een doosje willen doen…”
Maar of dit nou wel goed zou komen…… ik vreesde met groten vreze.
Excalibur…… was dat niet ooit een vulpen van Conway Stewart?
Wel een hele mooie trouwens.
Dat zou duiden op Brits. Maar ik had voor een Zwitserse geopteerd!
Aan de inktklieders te zien was ze in ieder geval wel ervaren.
Hoe precies, dat zou nog moeten blijken maar het met de hand steno-en had ze dus wel onder de knie.
Eerst maar eens snel verder gekeken.
Hmmmmm…. Dat viel niet tegen: mooi petite en lekker op leer.
Daar was ze dan: mijn Nivada.
Een leuk snoetje, met een lieve blos.
Met twee guitige oogjes waaraan je direct ziet dat ze goed bij de tijd is:
De dag en de maand had ze helemaal goed.
Subtiele rondingen ook, wel met wat sproetjes zo hier en daar.
Toch Brits dan?
Twee bescheiden puntjes ook, waar je soms aan moet zitten.
Haar achterkant is bescheiden vlak en mooi glad.
Maatje 34 achterkantje.
En als je goed kijkt zie je daar….engels tekst.
’t Zal toch niet waar zijn??
Maar goed: eerst maar eens verder gekeken.
Nivada weet ook welke datum het is, dat wijst ze ook keurig aan.
En ze hoeft niet te bladeren of moeilijk te doen, nee: in één keer raak.
Op zoek naar haar herkomst nu.
Tijdens de werving had ik al geprobeerd die te achterhalen.
Met behulp van een foto van een familielid eerst Dr. Ranfft geraadpleegd.
Maar die gaf een dubieus antwoord, dat.bleek nadat ik het forum hier geraadpleegde,
want forumlid Paul K herkende deze tandeloze oma van Nivada
Paul wist te vertellen dat ze uit Zwitseland stamt, uit Grenchen komt en tot de familie van A. Schild hoort.
Hij wist zelfs welke tak: de 1291-tak, en had instructies hoe met die leden om te gaan. Paul: dank!
Desondanks probeert ze haar afkomst goed verborgen te houden.
Elke verwijzing naar de Schild-familie ontbreekt. Pas als je heel goed kijkt zie je dat ze daadwerkelijk van Zwitsere afkomst is.
En ondanks haar sproetjes is ze duidelijk beter geconserveerd dan de tandarme oma.
Nivada heeft al haar tandjes nog.
Je ziet ook dat ze in balans is, best wel schokbestendig is en ze spreekt ook zowel engels als frans. Prima dus.
Ze ontpopt zich al snel als een aanhankelijk typetje: met haar lederen kleertjes hangt ze aan mijn arm.
Ze wil niet los, lijkt wel bondage maar het is geen straf.
Jullie moeten de groeten van Nivada hebben, ze blijft voorlopig een hele tijd bij me.
(en dat engels en die vulpen: ze heeft heel lang in Engeland gewoond: vandaar.)
[sup]Die twee puntjes::daar verzet je datum en maand mee.[/sup]
