Dat vind ik spijkers op laag water zoeken. In werkelijkheid is het een kleine clasp zoals die ook ooit op de SARB033 zat, en die heel erg comfortabel is, met milled vouwende delen, en een mooi formaat. Dat “gat” is een spleetje wat je nooit gaat zien, want ik neem aan dat je niet gefixeerd op de onderkant van je pols gaat zitten kijken.
Daar heb je gelijk in. Die had 11,5mm mogen zijn, max 12, maar dan houdt het op.
Dat is geen “segmentatie” van Seiko, dat is gewoon omdat veel van hun werkpaard-uurwerken gewoon dik zijn.
De 6L uurwerken zoals je die in mijn limited alpinist ziet komen dan in horloges van 3000 Euro en meer aan bod, maar aangezien die architectuur-trekjes delen met de ETA 2892 uurwerken is het ook logisch dat die in een wat hoger segment zitten.
Maar zelfs “instap” Grand Seiko automaten zijn al dik, waardoor je ook GS horloges van 12,8mm dik ziet, dus het heeft iets te maken met hoe Seiko een uurwerk ontwierp. Ik hoor dat Magic lever systemen het uurwerk ook niet dunner maken, bijvoorbeeld.
Als je bij merken als Tissot, Mido, Hamilton en consorten gaat kijken zie je ook veel van deze ontwerp fouten. Gemengde witte verf met gele lume op dezelfde plaat, datums te ver naar binnen, te dikke kasten, te grote kasten…
Ik vermoed dat je in een bepaald prijssegment moet roeien met de riemen die je hebt als je geen handopwinders wilt gaan maken.
Dus ben ik het wel met je eens dat sommige dingen niet optimaal zijn, maar ze zijn in goed gezelschap, en ik denk dat het geen luie cash grab is.
