Ongeveer tien dagen geleden: een lotje van vier horloges besteld via een veilingsite op Internet.
Uit Finland. Interessant, want mogelijk Finse of Zweedse merken of fabricaat.
Hieronder een foto van de verkoper van de vier oudjes:
Twee maal Nilax (Zweeds), een Sappeur (Zwitsers ?), een ‘Ennu Pili Ja Pojat’ (Fins?)
Gisteren. dus één dag vóór Koningsdag dus keurig op tijd: arriveerde een enveloppe met mooie Finse postzegels op de deurmat. Keurig verpakt in karton en veel bubbels. Geen gedoe met dure verzendkosten en snel!
De twee Nilax horloges en de waarschijnlijk Finse Ennu Pili liepen meteen na een slingertje aan de kroon, nadat ik ze had uitgepakt. Het mooie (jaren 40?) Sappeur horloge had er wat meer moeite mee, maar een testje met wat wasbenzine en een puntje olie op de lagers maakte hem (even) wakker. De balans ging bewegen en draaide enkele minuten door. Daarna gaf hij de moed weer op. Dat wordt er dus een voor een servicebeurtje…
Ik was blij verrast met de gekke, of eigenlijk erg lelijke typisch jaren '70 vormgegeven ‘Nilax Unitas’
(Ten minste, dat is wat er op de dial staat). Wie verzint er nou een horloge met een oranje bullseye wijzerplaat in zo’n kast!
Het Nilax-Unitas horloge zoals ik het ontving (foto van de verkoper)
Omdat deze goed liep ben ik er nog dezelfde avond aan gaan werken, omdat het leuk zou zijn om met koningsdag, bij het meukstreunen langs de kleedjes op de vrijmarkt, een oranje horloge te dragen.
Want meuk is leuk en tradities euk…uhhm, ook!
Hieronder een verslagje van de snelle transformatie van een internet veilingsite wrakje naar een grappig en draagbaar horloge.
Een verrassing was het uurwerk. Door de naam op de wijzerplaat zou je een Unitas kaliber verwachten, maar dat bleek niet het geval. Van binnen bevond zich een keurig schoon en zoals reeds gezegd netjes en op tijd lopend A. Schild/ST 1950/51 uurwerk. Niks mis mee, een goed werkpaardje.
Het keurig schone en goed lopende AS/ST 1950/51 uurwerk in de Nilax-Unitas.
Ik heb het uurwerkje uit de kast genomen en de losse rommeltjes met een kwastje en wat Rodico van de randen, de spacerring, wijzerplaat en de wijzers verwijderd. Vervolgens het verchroomde kastje, dat flink wat draagsporen had wat opgepoetst, evenals het glas dat behoorlijk gekrast was, maar nog weer goed kon worden gepolijst. Een enkel diep putje bleef achter, maar dat kun je met het blote ook nauwelijks meer zien. Ook de caseback mocht nog even op het minidraaibankje voor een polijstbeurt. Vervolgens het geheel weer in elkaar geschroefd.
Zo ziet ie er al een stuk netter uit.
Nu moest er nog een bandje op. Ik had niks van 18mm kant en klaar liggen dat paste, dus moest er een nieuw bandje worden gemaakt. Vanwege Koningsdag koos ik een stevig oranje-bruin stukje tuigleer om een stoer bandje te maken dat paste bij het vierkantige kastje en de oranje met zwarte wijzerplaat.
Bij het maken van zo’n bandje komt nog best een boel gereedschap op tafel…
Oranje-bruin tuigleren bandje, met stikseltjes in military style.
Ik was tevreden over het resultaat en heb vandaag dus blij langs de kleedjes met voornamelijk plastic speelgoed en kinderboekjes geslenterd. Niks interessant gevonden. De tijd dat je nog leuke vintage spulletjes kon vinden op de Koningsdag vrijmarkt is duidelijk voorbij. Het is op. Alleen kinderkleertjes, ouwe mobieltjes, héél veel afgedankte en kapotte huisraad, nog véél meer plastic speelgoed en stukgelezen kinderboekjes. Geen interesse! Maar het was gezellig en daar ging het om op zo’n dag als vandaag. De vondst en het kunnen dragen van ‘mijn’ oranje Zweedse Nilax, mooi van lelijkheid, maakte mijn dag helemaal goed!
De andere horloges uit het lotje komen later wel aan de beurt, samen met de vondsten van de recente Rikketik beurs heb ik nog wel het een en ander te poetsen en van (eventueel zelf te maken) horlogebandjes te voorzien.
Horologisch en horlogevirus gerelateerd gezien ben ik een gelukkig mens…
Dank voor het lezen, ik hoop dat jullie ook een fijne dag hebben gehad!
Groeten en tot later maar weer,
Lex