Ik keen zojuist het aanbod vintage Omega op BVA na en daar wordt een 18k witgouden Omega dameshorloge aangeboden. Zelfs Gecertificeerd door een lid van de diamantbeurs.
Dan hoort alles toch te kloppen denk ik.
Maar waarom lijkt het witgoud dan van de gesp van de 18k band te bladderen? Of is het geelgoud met een witgouden plating? Ik heb weinig verstand van edelmetaal. Maar vraag me nu wel af of dit dan wel klopt.
Ik heb verder helemaal geen interesse in het horloge.
Witgoud is meestal met een rhodium laag afgewerkt om de mooie strakke witte kleur te krijgen goud is altijd geel en wordt dmv legeren met andere materialen ( zilver palladium en vroeger nikkel) witter van kleur maar houd toch altijd iets gelige kleur.
Die is er hier bij de sluiting door de laag rhodium heen aan het komen.
Ach zo een Rhodium laag.
Inderdaad witgoud houdt inderdaad een gelige schijn.
Dit is echt zilverwit waar gelig doorheen komt.
Dan is mijn mysterie ontrafeld en zal het toch wel kloppen. Ik vraag me echt af wie zoiets nu koopt voor dik 3 maal de smeltwaarde
Zelf wel een aantal malen een vintage horloge gekocht. Een die zou moeten werken deed het niet en met een belletje de helft van mijn geld teruggevraagd (en gekregen) want het was een unieke vintage die ik ondanks het euvel moest hebben. Het ligt nog steeds in mijn projectla trouwens. En een 18k Omega Geneve die niet zou lopen voor minder dan de smeltwaarde gewonnen. En die kwam gewoon lopend binnen.
Dus inderdaad denk ik niet dat er met al te veel expertise naar gekeken wordt. Maar daarmee kun je twee kanten op.
