Zonder foto’s kunnen we niks, dat snap je toch ook wel? Beetje vreemd om op deze manier naar de horloges van je nog levende grootvader te kijken trouwens.
Maar da’s de nieuwe tijd denk ik.
Ah, foto is er. Maar niet van het horloge zelf… …met deze kastvorm zit je al op minimaal 1969, 1970.
Zal er morgen langs gaan om foto’s van te nemen. Ik luister heel graag naar de verhalen van mn grootouders, en als er dan eens voorwerpen inkomen, zoeken ik die op zodat ik hun kan vertellen wat er de dag van vandaag nog van waarde aanhangt. De waarde voor hun is niet uit te drukken… Als je dit cadeau krijgt voor je valentijn zo’n 50 a 60 jaar geleden…
Allright. Neem de foto’s met een camera, en niet met een aardappel of courgette. Die zien we al vaak genoeg hier… Mooie close-ups van zowel voor- als achterzijde, in goed licht. Als het een stalen achterdeksel heeft is het in elk geval al geen massief gouden horloge; maar goldplated/goldcap (de laatste is een dikkere laag).
Ik kan daar nog steeds weinig mee, maar er zijn wel meer (en betere) vintage Omega-kenners hier. Het is in elk geval wel massief goud, hoogstwaarschijnlijk.
Eigenlijk willen we het uurwerk zien, en vooral het referentienummer achterin het deksel. Ik schat hem eerder op begin jaren '70 eigenlijk, mede door het font van de letters. Bij een goede close-up van het uurwerk is ook het serienummer te zien, dan kun je hem op 1 a 2 jaar nauwkeurig plaatsen.
Maar maak hem maar niet zelf open als je echt geen ervaring daarmee hebt. Met een beetje pech is het ook nog eens een bovenlader, dan moet-ie via het glas open.