Even een vraagje ben nieuw hier een weet nog niet zo goed hoe en wat.
Vind de horlogewereld erg interessant en wil hier nieuwe dingen leren.
Heb een omega seamaster op het oog van om en nabij 2010.
Zonder papieren zonder doos.
Deze is hij kwijt geraakt tijdens de verhuizing zegt hij.
Opzich een vrij betrouwbaar ogende verkoper en advertentie.
Zien jullie als kenners iets afwijkend op dit horloge?
Mvg Levi
Het is wel een echte
Maar ook een gebruikte
Maar ik vind dat niet erg bij zo’n oudje
Mag wat sporen showen
Mooi ding
Ik heb er 2 gehad
Wel chronometers
De lumepip is het eerste was mis gaat bij fakes
Verder: golfjes, datum uitlijning, datum font, spacing font op plaat, gravering clasp, feit dat de van de echte uit 9 schakeltjes bestaat (in de breedte) en de neppers vaak niet, gravure deksel, alu inlay.
De zijn laatste jaren omhoog gegaan in prijs, zelfs de Quartsjes vragen ze serieus geld voor tegenwoordig. Maar soit, such is life he. Wel even opletten dat je de maat koopt die je wilt. 36 en 41mm is op de fotos soms lastig te onderscheiden. Maar eenvoudig te herkennen aan het lumestreepje naast het datumvenster.
Het is in mijn ogen de mooiste Seamaster. Modern genoeg om die lelijke pre-bond te verbeteren (hate incomming) maar niet zo glitsy als die ceramic versions met dode plaat (again hate incomming in 3…2…1…)
Rond 2010 is het zeker niet: vanaf 2006 hadden ze opgelegde indexen en een stukje rode tekst, deze heeft dat niet. Het is dus een eerste generatie SMP300 (tussen 1993 en 2006).
Kijkend naar de lume, heb ik het idee dat doe wat geel geworden is en dat het dus tritium is. In 1997 of 1998 zijn ze bij Omega begonnen met het gebruik van super luminova. Dus ik denk dat het horloge tussen 1993 en 1998 is geproduceerd.
Dit is trouwens een full-size (41mm) model op de foto. Het kleinere model heeft een index die amper 20% van de lengte heeft van de index op 9.
Laatste ding wat me opvalt is de donkere verkleuring van de lume op de minuten wijzer: dat zou kunnen duiden op vocht. Een beurtje is wat dat betreft geen slecht idee.
Het is ook echt een van de meest comfortabele horloges die ik me herinner. Goed in balans, de band tapert niet en de kast is vrij plat voor een duiker. Echt top. De band en sluiting is sowieso erg goed, zeker voor die tijd
Heb het idee dat de schakels wel erg glimmen inderdaad. Die neiging hebben ze ook wel is mijn ervaring. Maar misschien is het gewoon de foto natuurlijk…
Heb hem vandaag gekocht en via het serienummer nagekeken welk bouwjaar deze had.
Was inderdaad 1993 met tritium dus.
Doet dit nog iets met de prijs is dit bij verzamelaars bijvoorbeeld gewilder of juist niet?
De tritium exemplaren zijn bij sommigen wat populairder/gewilder omdat de lume wat geel wordt waardoor je zogenaamde spiegeleitjes krijgt op je wijzerplaat. Maar of dat voor een kwarts exemplaar ook echt waarde toevoegd (al dan niet op termijn), kan ik je niet echt vertellen.
Het gaat er vooral om wat je zelf mooi vind: jij moet hem dragen en er van genieten. Ik vond de opgelegde indexen van de 2e serie SMP300 (dus vanaf 2006) erg mooi, dus ik ben daarvoor gegaan. Dat het, in mijn geval, een kwarts model is, vind ik alleen maar makkelijk: veel nauwkeuriger dan de automaten en minder service gevoelig. Wat mij betreft is hij zeker niet minder mooi dan z’n automatische broer omdat er minder tekst op de wijzerplaat staat.
Gefeliciteerd met je aankoop! Ik hoop dat je er lang plezier van gaat hebben. Het is echt een geweldig fijn horloge om te dragen en ze worden mooi oud.