Mijn horlogekist heeft 2 laden. In de bovenste bewaar ik (uiteraard?) mijn mooiste en meest gedragen klokjes. Ik vaag me geregeld af waarom ik die in de onderste la niet allemaal verkoop, want ze zijn duidelijk niet mijn favorieten en met sommige heb ik qua schoonheid niets.
Linksboven: Copernicus, die ik vooral hou vanwege het niet veel voorkomende Unitas 6300N uurwerk, dat overigens niet zichtbaar is.
Tweede van links: Rotary. Eigenlijk de aanloop tot de horlogegekte. Ruim twee jaar geleden met vakantie in Ierland liet mijn trouwe Glycine me in de steek. Dus in een schattig kustplaatsje een horloge gekocht. Was een horloge daarvoor slechts een nuttig hulpmiddel; bij bestuderen van de etalages zag ik dat er ontzettend veel te koop is en ben me na de aankoop van de Rotary gaan verdiepen in de mogelijkheden. Zou ik de Rotary nu opnieuw kopen; nee. Is quartz en daar heb ik niets meer mee. Wel is hij tot 200m waterdicht en heeft een schroefkroon. Een blijvende herinnering aan de start van mijn verslaving en aan het prachtige Ierland.
Derde van links: Glycine, ook quartz. Naar schatting zo’n twintig jaar oud en heeft trouwe dienst gedaan. Ik had het horloge altijd om, ook met douchen, zwemmen en in de sauna. Mooi plat en 200 m waterdicht. Kostte destijds ongeveer 400 gulden. Ik bewaar hem vanuit sentimentele gronden. Niet helemaal waar; ik heb hem ooit te koop aangeboden, maar deze vintage, die nu weer probleemloos functioneert, is blijkbaar niet in trek.
Rechtsboven: Kienzle Superia handopwinder. Ik hou niet van goudkleurige kasten, maar volgens mijn vrouw moet ik er toch minstens één hebben. Bovendien schijnt het een prima en accuraat uurwerk te zijn; 081/21 van Seiko afkomstig. Voor hetzelfde horloge in chronometer uitvoering wordt flink geld betaald.
Linksonder: Citizen Stiletto Ecodrive. Toen ik vorig jaar dit horloge kocht, leek dat het ultieme klokje. Heel plat, beschaafd, mooie technologie en betaalbaar. Toch is de wijzerplaat voor mij net te saai om lang de aandacht vast te houden en blijft het feit dat hij niet mechanisch is een knelpunt. Staat in het verkooptopic.
Tweede van links onder: Aero Seven Seas. Simpele en kleine handopwinder met Unitas 6376. Qua uiterlijk niets bijzonders, maar het meest mooie tikgeluid dat ik ooit van een horloge heb gehoord. Tweetonig met een fraaie echo. Ik zou hem eigenlijk moeten laten horen. Dit is het enige horloge dat ik nooit bekijk, maar slechts beluister.
Dan de G-Shock. Aangestoken door de G-Shock manie, die op het forum af en toe de kop opsteekt, heb ik er ook één gekocht; solar powered en radiocontrolled. Ik vind hem niet mooi, maar wel enorm handig en robuust en ik draag hem bij klussen en op vakanties (zwemmen, meer tijdzones).
Tot slot rechtsonder de Verdal Tour de France met Unitas 6323 handopwinder. Een mooie gegraveerde kaart van Frankrijk op de achterzijde. Ik heb iets met wielrennen en Frankrijk en dit horloge heeft me afgelopen jaar dan ook vergezeld bij het fietsen daar. Voordeel: is (was?) tot 200m waterdicht, kan dus wat zweet en douchewater hebben.
Wie heeft één of meer horloges waar hij/zij eigenlijk niet veel mee heeft, maar toch houdt om andere redenen dan schoonheid (waarover trouwens niet te twisten valt)?
Groet Roelof
