Hallo allen,
Een van de zwaartepunten van mijn verzameling ligt bij klokjes uit de 1e wereld oorlog. Vooral Cyma klokjes hebben mijn voorkeur.
Een goede vriend van me gaf aan dat hij ook wel geïnteresseerd was in een dergelijk klokje. En dus begon voor mij de zoektocht met het volgende resultaat:
(Het is wel echt een pluspunt als de kast van zilver is, dan is de kast te dateren en kun je traceren waar het vandaan komt. In dit geval van George Stockwell, uit 1913.)
Eenmaal thuis bleek het precies zo te zijn als op de foto. Alsof het net uit een oude loopgraaf was getrokken. Het bandje was zo broos dat het gelijk van de kast afscheurde, en ik heb zelden zo`n aanslag gezien op een zilveren kast.
Het horloge liep niet, en vuil was de meest voor de hand liggende reden. Uit elkaar sleutelen en de onderdelen nalopen.
Het is een Adolf Schild kaliber met nog een ouderwetse constructie van het minuutwiel ensemble. Door het minutenrad wordt een aparte stift geperst naar naar de wijzerplaatkant van de platine. Deze stift moet zich vastklemmen aan het rad, en vervolgens aan de minuutpijp. Het minutenrad heeft dus geen vaste as. Hier komt gelijk het probleem. De stift moet dus aan twee onderdelen klemmen, maar aan de minuutpijp weer niet te vast, want dan is het stellen van de tijd niet meer mogelijk. Echter te los zorgt weer voor het slippen van de stift in de minuutpijp, en daardoor geen juiste tijdsaanduiding. Nogal technisch verhaal, en het komt er op neer dat dit nogal slijtgevoelig is. Dat was bij deze klok dus ook het geval. Daarbij was ook de stift nog eens krom.
Gelukkig had ik nog een dergelijk uurwerk liggen dat voor onderdelen kon dienen. Hieruit kon ik dus het ensemble overzetten. Recht zetten van de oude stift was geen optie, omdat dit lastig exact recht te krijgen is, en omdat er in het verleden al veel aan gevijld was.
Ook bleek het ook het opwindrad te ontbreken, en daarvoor diende een nieuwe te worden geplaats. De balansveer was aardig smerig en in slechte staat dus deze is vervangen door een nieuwe.
Vervolgens de kloven en de platine opgepoetst met zilverpoets en de raderen schoon geborsteld, waarna het in de ultrasoon kon.
Uiteindelijk kon het assembleren beginnen. Aan de kast, het uurwerk, en aan alles wat er vervangen moest worden is duidelijk te merken dat het horloge zeer veel geleden heeft, en zeer veel heeft meegemaakt. Iets wat het voor mij zo leuk maakt.
Het liep weer!
Het resultaat:
Groeten,
Michiel
