De band van mijn Omega Seamaster ‘Peter Blake’ zag er zo langzamerhand net zo gehavend uit als de gemiddelde afgetrapte dailey beater 
Ooit gekregen van mijn lief voor mijn vijftigste verjaardag, deze Omega, laaanggg geleden 
Eigenlijk was het lange tijd ook m’n daily, want hoewel ik altijd al van horloges hield had ik er maar één toen.
Hoog tijd om de band de eer aan te doen die hij verdient 
Om afgrijselijk en totaal vergeten reden ooit de eerste schakel gebrushed, inclusief de hoogglans midden stukjes 
Is ook de enige foto die ik heb van ‘voor’
Hier het resultaat na een middagje afplakgepriegel, brushen en polijsten!
Dank voor t gluren!
