Over het algemeen is er in mijn omgeving weinig tot geen interesse in horloges. Ik hoef dan ook geen vragen of opmerkingen te verwachten.
Toch is er zo heel af en toe nog wel eens iemand die iets opmerkt of een vraag heeft over een horloge wat ik draag.
Zoals deze week;
Ik ben momenteel zorgbegeleider in opleiding en werk met veel verschillende mensen. De cliënten waar ik momenteel mee werk hebben veel interesse in de begeleiders en mogen graag iets weten/vragen over hun leven/iets wat ze dragen.
Nou kreeg ik deze week (na een staarpartij van 5 minuten naar mijn Seiko Chronograaf) de vraag wat de rondjes op mijn horloge waren en waarvoor die waren.
Na verrast te zijn om deze vraag en enige uitleg gegeven te hebben kwam de vraag hoe ik de chronofunctie kon activeren.
Na dit, met licht bedwongen enthousiasme vanuit de hobby, te hebben uitgelegd kreeg ik de vraag of ik deze functie weleens gebruik en waarvoor & waarom dit handig was.
Na deze vraag en enige reflectie op mijn OCD getinte gebruik van de chrono merkte ik dat ik door deze interesse en vragen toch weer op een andere manier naar mijn horloge keek.
Dat heerlijke gevoel van de eerste dag dat je het horloge om hebt kwam de kop weer even opsteken en deed me de look van de chrono zoals en de functie meer waarderen 
Met andere woorden;
Ook als het om onze horlogehobby gaat het spreekwoord ‘oude liefde roest niet (altijd)’ op. 
Mijn vraag aan jullie;
Hebben jullie wel eens een vraag/gesprek/opmerking gehad over een horloge waardoor je liefde voor het horloge opbloeide (of juist niet 
) ?
En zo ja; wat aan het horloge ging je daardoor meer waarderen?
