De Patek vindt ik het fraaist maar het magnifieke uurwerk van de L&S is een nog groter feest dan de Patek wat de prijs kwaliteit toch in het voordeel van de L&S doet slaan
Bij Patek heb ik altijd het gevoel dat je teveel betaald.
L&S is natuurlijk ook onbetaalbaar maar toch enigszins wat vriendelijker naar mijn mening.
Blijft dat ik de Patek het mooist vindt natuurlijk.
Maar voor mensen die dit soort horloges aanschaffen maakt het te betalen bedrag ook niets uit.
Het is net als het verhaal van de Rolls-Royce, als je moet vragen wat hij kost kun je hem niet betalen.
Op een plaatje zijn het redelijk eenvoudige klokjes, maar in het echt wel heel betoverend.
M’n broer heeft een relatief simpele Lange (het horlogemerk ) als dresswatch, en als we samen bv een borrel drinken, blijf ik maar naar z’n pols staren, en dat heb ik veel minder als hij z’n Daytona om heeft. Misschien het verschil tussen wit-goud en staal, maar Lange en Söhne is toch wel heel speciaal. Hetzelfde geld waarschijnlijk voor Patek, alleen bezit niemand in mijn familie of kennis-kring er eentje. Voor mij blijven ze onbereikbaar en dat is prima.
No no no…echt een ander level. Natuurlijk geen enkele rechtvaardiging voor de prijs, en die Rolex is mooi, maar dit is toch wel wat anders. Doe maar eens om. Gaat je hartje echt sneller kloppen.
Ook daar zijn de meningen over verdeeld en in dit geval functioneel.
+1
Uiteindelijk is geen enkele prijs te rechtvaardigen. Kunnen we ook een mooie Casio kopen van een tientje.
Dan liever een dergelijk horloge waar heel veel ‘uurwerk’ in heeft gezeten.
Esthetisch gezien is een traditionelere oplossing zoals bij deze twee natuurlijk fraaier. Technisch gezien vormt een vertical clutch wel een nauwkeurigere meting. Misschien is het geheel wel een beetje te klassiek inderdaad voor zo’n oplossing.
Ik weet niet of het chronometers zijn, maar bij een geactiveerde chronograaf zakt de amplitude altijd wat in bij het ontbreken van een verticaal clutch. Zou kunnen dat het te verwaarlozen is, maar het zal moeilijker worden om aan de cosc eisen te kunnen voldoen.
Daar ben ik het in de regel wel mee eens. Maar de mooie complexiteit die een uurwerk kan hebben…De voorbeelden uit dit draadje bevallen mij ook minder, maar als ik zoiets als hieronder zie…zo’n uurwerk zou ik de hele dag naar willen kijken.
) als dresswatch, en als we samen bv een borrel drinken, blijf ik maar naar z’n pols staren, en dat heb ik veel minder als hij z’n Daytona om heeft. Misschien het verschil tussen wit-goud en staal, maar Lange en Söhne is toch wel heel speciaal. Hetzelfde geld waarschijnlijk voor Patek, alleen bezit niemand in mijn familie of kennis-kring er eentje. Voor mij blijven ze onbereikbaar en dat is prima.
