Ik heb een paar perlon banden opgestuurd gekregen en vind ze erg mooi en lekker retro. Ideaal is dat je ze precies op de juiste maat kunt dragen, omdat je de doorn van de sluiting op elke plek door de band kunt steken, ze zijn heel open en ademen dus uitstekend en ze zijn lekker plat en dat staat mooi.
Bijna perfect, maarrrr… het draagcomfort is niet optimaal. Dat komt doordat het uiteinde dat aan de binnenkant om de gesp gevouwen zit is “afgesmolten” om te zorgen dat de draden niet gaan rafelen. Dat zorgt voor een scherp randje dat af en toe in je pols schuurt. Geen ernstig probleem, maar toch.
Nu heb ik gelezen dat dat bij alle perlon banden zo is. Maar voordat ik dat klakkeloos aanneem dacht ik, ik ga dat eens even navragen op het forum. Dus: wat is jullie ervaring met perlon banden (als je die hebt)?
Het schijnt dat perlon ook schurend werkt op je case-back dus wanneer je een mooie gravure hebt of
letters ingevuld met verf dan blijft dat niet lang mooi.
( geen ervaring maar van horen zeggen )
Van mijn collectie vintage horloges ken ik dat inderdaad. Soms zie je een kastbodem waar je de perlon band nog in ingesleten kan zien zitten, waarschijnlijk door jarenlange slijtage. Maar dat was toen - men droeg jarenlang hetzelfde horloge aan hetzelfde bandje (perlon is erg slijtvast). Tegenwoordig hebben we allemaal 400 horloges die we om en om dragen aan 10.000 verschillende bandjes
Nou ja ik draag liever velcro banden die kun je
net als Perlon ook traploos afstellen
en zijn stukken comfortabeler dan welke soort banden dan ook,
En als je het goed bekijkt hebben die Velcro’s
ook een perlon drager onder de horlogekast,
daar nooit wat gemerkt van slijtage maar dat komt misschien omdat dat minder kan verschuiven.
Bij de betere perlons van Rios of Eulit heb je dit minder (bijna niet eigenlijk).
Maar je kunt ook even een nagelvijltje eroverheen halen, dat scheelt een hoop
Het schijnt dat perlon ook schurend werkt op je
case-back dus wanneer je een mooie gravure hebt
of
letters ingevuld met verf dan blijft dat niet lang
mooi.
( geen ervaring maar van horen zeggen )
grt. Gerard
Klopt… mijn vader droeg een Perlon band om zijn Verdal… en dat is te zien in de achterwand…
stof en gruis wat in de band terechtkomt… blijft daar met een beetje zweet als “pasta” achter, en er ontstaat een doffe baan op je caseback…
op de middelbare school heb ik ze ook wel gedragen, maar eerlijk gezegd was ik er niet echt kapot van… maar… ik heb wel wat “liefhebbers” gezien hier…
Ik vind ze eigenlijk wel mooi, maar ook erg handig want je schuift zo je horloge er op. Ook met vaste bandaanzet, wat ik nogal eens tegenkom bij mijn vintage klokkies.
Zo’n scherp randje kan je rond smelten met een kookplaatje, of een heet gestookt mesje. Maar dat doe ik alleen als ik ergens iets voel, meestal is er geen last.
Slijtage kan, maar dat gebeurt alleen bij frequent gebruik gedurende jaren. Zal je niet zien bij een verzamelaar.
Dezelfde ervaring hier.
Toch is de perlon maar tijdelijk in gebruik in afwachting van een bandje, dat ik speciaal voor een horloge uitzoek, want elk horloge moet zijn eigen bandje hebben. De perlon gaat in de wachtstand, totdat ik 'm weer nodig heb (band versleten of klokje zonder band binnengekomen).
Dan is-ie weer aan de beurt en draag ik 'm met plezier B)-
Ik heb in mijn tienerjaren jarenlang een perlon bandje gehad en gedragen.
Wel 14 mm. Nooit al ongemakkelijk, onconfertabel of iets.
Heb het klokje en bandje nog steeds (na +/- 41 jaar).
Zal ook wel nooit weggaan.
In zwembaden worden perlon bandjes nog altijd gebruikt.
Zal vast een reden voor zijn.
Bij de betere perlons van Rios of Eulit heb je dit
minder (bijna niet eigenlijk).
Maar je kunt ook even een nagelvijltje eroverheen
halen, dat scheelt een hoop
