Ik dwaal nu toch al een tijdje rond op dit forum en heb al een hoop geleerd.
Er is echter 1 term waar ik niet echt van te weten kom wat die nu precies inhoudt en dat is de perpetual calender.
Is dat nu een horloge waarvan de datum altijd goed is zonder dat je die hoeft bij te stellen dus dat die in april van 30 april omspringt naar 1 mei en dat die dat tot het jaar oneindig blijft doen, of is het toch wat anders?
Daarnaast zag ik vandaag nog de term “minute repeater” voorbij komen, kan iemand me vertellen wat dat is?
Een horloge met perpetual calender geeft eenmaal goed ingesteld inderdaad altijd de juiste datum weer, dus springt waar nodig idd van de 30e naar de 1e ipv naar de 31e. Maar ook in februari ipv op de 29e op de 1e. Ook zijn de schrikkeljaren in het werk opgenomen.
Een minute-repeater is een horloge die een akoestisch signaal weergeeft wanneer je een knopje indrukt. Er zit dus een gong en hamer in. Door het luisteren naar de gong kun je de tijd waarnemen. Tik in youtube maar eens “minute repeater” in en je ziet mooie voorbeelden.
Beide complicaties zijn prachtige staaltjes uurwerkmaker-kunst, ervan uitgaande dat dit bij mechanische horloges is.
Het is prima met de Tag Joep, dank je. Hij begint zich toch al aardig thuis te voelen tussen zijn Omega-broertjes. Nu alleen nog een Aqua Terra er bij…
Wie weet verandert dat nog; een Omega doos haal je zo weg van ebay.
Papieren erbij is natuurlijk wel leuk, maar een horloge is authentiek of niet natuurlijk en niet om je nu te willen overhalen maar hij is écht in nieuwstaat
Perpetual calendars lopen ondanks de naam niet eeuwig goed: in 2100 komt er een correctie, omdat dat jaar géén schrikkeljaar is (gewoonlijk zijn alle jaren die deelbaar zijn door 4 een schrikkeljaar).
Repeaters zijn er in diverse vormen:
je hebt o.a. de hour repeater, die slaat de uren.
Verder heb je de quarter repeater: uren en kwartieren.
Dan is er de minute repeater: uren, kwartieren en minuten.
Ook zijn er nog specialiteiten zoals de
petite sonnerie, die de uren en kwartieren slaat en de grande sonnerie, die meerdere tonen heeft en ook kan repeteren (dus “op verzoek” de tijd kan slaan, middels een schuif of een drukknop).
De mooiste die ik ooit zag was in het museum van Audemars Piguet, dat was een voor de Chinese markt gemaakte grande sonnerie met westminster, dit wil zeggen dat het ding de manier van slaan van de Big Ben in London imiteerde. Dit (zak-)horloge had een keuzeknop: je kon 'm instellen op stil, uren slaan, uren en kwartieren slaan. Daarnaast zat er een schuifje op waarmee je 'm op ieder willekeurig moment de tijd kon laten slaan.
De sonnerie is eigenlijk in het leven geroepen als mogelijkheid om in het donker te kunnen ontdekken hoe laat het was. Anders moest je vroeger met een tondeldoos een kaars ontsteken en dat was omslachtig.
