Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan. Dat maakt oude vintage klokjes zo leuk. Denk dat Colleen geen internet heeft meegemaakt maar ze is er nu wel op te vinden.
Pensioen is nog heel ver weg Iwan, maar ik kijk alvast wel vooruit, straks zijn alle IWC, Minerva en vintage chrono projekten af en dan moet ik toch wat anders omhanden hebben…
helemaal de spijker op zijn kop, is inderdaad de charme van een vintage; bij sommige aanwinsten denk je aan het verhaal wat erachter zou kunnen zitten: een inscriptie als deze, maar ook als je een bijzondere, maar sterk verwaarloosde chrono binnenkrijgt; de oorspronkelijke eigenaar moet er indertijd toch een aanzienlijk bedrag voor hebben neergeteld en zal er vast behoorlijk trots en zuinig op geweest zijn; je vraagt je dan af hoe het mogelijk is dat het kompleet versleten en kapot voor een habbekrats op Ebay terecht gekomen is…
Maakt het wel des te leuker als het weer helemaal in oude glorie hersteld kan worden, natuurlijk!
Mooie partij en mooie boodschap Paul, maar nou ken ik toevallig wel een Colleen en heet zelf ook Paul…
Maar zonder dollen, ik ben ook nogal fan van grote Unitas uurwerken. Dit zijn er echter wel erg veel. Allemaal voor de collectie of hebben ze een ander doel?
Bedankt, deze uurwerkjes (6498, dus oude type) gebruik ik om te modificeren, niet echt fanatiek, maar als ik dit type voor een redelijk bedrag op Ebay zie, doe ik meestal wel een bod; dit was een buitenkans om in één keer een heleboel te bemachtigen.
helaas voor jou en de tientallen andere liefhebbers die waarschijnlijk duizenden Euro’s over zouden hebben voor deze unieke horloges ( geintje, een mens mag toch wat te dromen hebben?): er is geen winkel, voorlopig is dit gewoon een beetje knutselen voor de hobby…