Ik kocht vorig weekend een handvol horloges die ik nu allemaal aan het nakijken ben, vanavond was de Marti de sigaar. Een twee-euromunt was het, letterlijk in het voorbijrennen (iedereen werd tegelijktijd toegelaten tot de rommelmarkt, dus dan moet je vaart maken). Wat me al wel meteen opviel dat deze rond de lugs ontzettend goor was en het glas waarschijnlijk is gebruikt om stenen op hardheid te testen.
Kast opgengemaakt, normaal haal ik eerst het uurwerk eruit en maak dan de kast schoon, nu wilde ik niet het risico lopen dat ik rotzooi in het uurwerk zou krijgen.
Het bandje was ook zo’n beetje in een vegetatieve toestand dus ik moest op zoek naar een alternatief, maar het enige bandje dat ik nog voorhanden had was er een met een goudkleurige gesp. De gesp van de originele band verwijderd.
Mijn excuses voor de soms wat matige foto’s, ik werk normaal zoveel mogelijk met daglicht maar vandaag werd het iets later en mijn iPhone maakt de foto’s dan wat waziger.
Anyway, van twee euro grabbelbak object naar een draagbaar vintage horloge, ik ben tevreden! Als ik mijn werk goed heb gedaan en ik heb de binnenkant van de kast goed schoongemaakt dat deze zo goed glimt dat je Swiss made in de rand ziet weerspiegelen, daar kan ik gewoon helemaal blij van worden.
Tijdens de ammoniak behandeling heb ik mijn Certina quartz ook even schoongemaakt, deze heeft net een nieuw batterijtje en anders dan even gauw oppoetsen (nee, ik zeg niet waarmee) was deze gewoon prima. Geen fotosessie dus maar wel een eindplaatje.
Dit is model: 186.1090.41 oftewel een Certina uurwerk 186 (beter bekend als ETA 555.112), kastmodel 1090 en gemaakt van materiaalcode 41; roestvrijstaal. Waarschijnlijk begin jaren tachtig.
Waarschijnlijk werkt Brasso net zo goed, maar goed dit kwam met de aanbevelingen van de man van de bouwmarkt… en die zag er uit alsof hij regelmatig vintage horloges restaureerde.