Naar aanleiding van een post over het slijten van Lumibrite moest ik weer even denken aan m’n Citizen Scuba model (geen echte duikers).
Wat ik heb begrepen is dat er verschillende soorten lichtgevende materialen bestaan voor horloges. Sommige zijn radioactief en schadelijk voor de mens (en worden niet meer gebruikt). Sommige geven ook een straling af, maar die zijn weer niet schadelijk (tritium gas tubes in allerlei vrolijke kleurtjes). En je hebt de verfjes die licht “absorberen” en een paar uurtjes kunnen stralen, zoals de bekende luminova en lumibrite. Ook deze zijn ongevaarlijk voor de mens.
Wat mij is opgevallen is dat de lume van mijn Citizen het na 15 jaar nog steeds netjes doet. Hij heeft nooit als een dolle licht gegeven (zoals Lumibrite of Luminova), maar liet/laat altijd een discreet streepje zien op de wijzers. Het vreemde is dat ie nog steeds een heel klein beetje licht geeft na een lange tijd zonder in aanraking te zijn gekomen met licht. En met lange tijd bedoel ik bijvoorbeeld een jaar of 2. Hij ligt voor de gein in een goed afgesloten doosje naast m’n bed. En af en toe kijk ik er 's nachsts even naar. M’n ogen moeten wel al eventjes aan het duister zijn aangepast, maar dan zie ik daar toch die 2 groene streepjes. Wellicht bij lange na niet zo fel, als wanneer ie onder een lamp of de zon heeft gelegen, maar je ziet ze wel. Even ter vergelijking, Luminova en Lumibrite houden het na 3 a 5 dagen toch echt voor gezien.
Weet iemand wat er met de lume van mijn Citizen is? Hij is naar mijn idee te nieuwe om radioactief spul te hebben (zoals bijvoorbeeld de eerste Panerai Radiomirs). Het is te oud om van die lichtgevende gastubes te hebben. Het lijkt ook meer een verflaagje. Maar alle andere verfjes houden het nog geen week vol. Laat staan een paar jaar.
Waarschijnlijk zit er iets op met Tritium erin (halfwaardetijd ca. 12 jaar en sinds ca. 2000 niet meer in gebruik).
Dat is “mild” radioactief materiaal.
Echt oude horloges (jaren 30 bijv.) hebben nog Radium, halfwaardetijd ca. 1600 jaar. Die geven eigenlijk ook geen licht meer.
De reden hiervoor is, dat het verval van Tritium/Radium/andere radioactieve isotopen fosfor laat oplichten. Het fosfor raakt echter na verloop van tijd aangetast en licht niet meer op.
Waarschijnlijk zit er iets op met Tritium erin
(halfwaardetijd ca. 12 jaar en sinds ca. 2000 niet
meer in gebruik).
Dat is “mild” radioactief materiaal.
Echt oude horloges (jaren 30 bijv.) hebben nog
Radium, halfwaardetijd ca. 1600 jaar. Die geven
eigenlijk ook geen licht meer.
De reden hiervoor is, dat het verval van
Tritium/Radium/andere radioactieve isotopen fosfor
laat oplichten. Het fosfor raakt echter na verloop
van tijd aangetast en licht niet meer op.
Bedankt voor de info. Ik heb nog wel een vraagje:
Ik dacht dat tritium van zichzelf licht geeft, zonder opgeladen te hoeven worden door bijvoorbeeld zonlicht. Hoe komt het dan dat hij vroeger wel feller op lichte na een tijdje onder de zon te hebben gezeten en na verloop van tijd steeds minder oplicht?
Omdat de halfwaardetijd van het (radioactieve) tritium dus ca. 12 jaar is. Daarna geeft het horloge nog maar ca. 50 % van de hoeveelheid licht.
Dat kort oplichten nadat het horloge in de zon is geweest activeert het lichtgevende materiaal. Dat is niet het tritium zelf, maar fosfor in de verf.
De fosfor raakt maar heel kort geactiveerd door het zonlicht, dus dat iets fellere oplichten duurt maar even.
Omdat de halfwaardetijd van het (radioactieve)
tritium dus ca. 12 jaar is. Daarna geeft het
horloge nog maar ca. 50 % van de hoeveelheid
licht.
Dat kort oplichten nadat het horloge in de zon is
geweest activeert het lichtgevende materiaal. Dat
is niet het tritium zelf, maar fosfor in de verf.
De fosfor raakt maar heel kort geactiveerd door
het zonlicht, dus dat iets fellere oplichten duurt
maar even.
Aha! Dus 't radioactieve tritium zorgt met z’n straling dat 't fosfor licht afgeeft. En door een extra zonne boost, gaf ie tijdelijk iets meer licht.
Hm… al die radioactieve verhalen… misschien moet ik em toch maar niet naast m’n hoofd mee slapen… X_x
Omdat de halfwaardetijd van het (radioactieve)
tritium dus ca. 12 jaar is. Daarna geeft het
horloge nog maar ca. 50 % van de hoeveelheid
licht.
Dat kort oplichten nadat het horloge in de zon
is
geweest activeert het lichtgevende materiaal.
Dat
is niet het tritium zelf, maar fosfor in de
verf.
De fosfor raakt maar heel kort geactiveerd door
het zonlicht, dus dat iets fellere oplichten
duurt
maar even.
Aha! Dus 't radioactieve tritium zorgt met z’n
straling dat 't fosfor licht afgeeft. En door een
extra zonne boost, gaf ie tijdelijk iets meer
licht.
Hm… al die radioactieve verhalen… misschien
moet ik em toch maar niet naast m’n hoofd mee
slapen… X_x
Maak je maar niet druk! De straling van tritium komt de kast van je horloge niet uit.
Zoek maar even op alfa, beta en gammastraling in combinatie met tritium en radium. Dan vind je denk ik alle info!!
Ja, ik had al zoiets eerder gelezen. Het was om Radium destijds te vervangen. Die arme dames die telkens hun penseeltjes in puntjes likten om het spul op de wijzers en wijzerplaten te smeren. En natuurlijk die dapperen mannen die hun leven waagden. Overleven ze een battlefield, sterven ze aan zo iets…
Praktische alles geeft straling af, zelf jij en ik. Maar bij tritium kan het zo niet veel kwaad.
Bedankt voor een gerust hard, kan ik weer rustig slapen
P.S. Over nog eens 15 jaar zal ik weer es hier posten. Es zien of ie dan nog steeds gloeit…
Dus ik zou zeggen, tot over 15 jaar!:)-D
