Je ziet ze af en toe voorbij komen nieuwe horloges in een oud jasje,
ik heb er zelf maar één en als je het origineel kent valt het best een beetje tegen, ( minder WR, rammelbandjes, slechte verlichting )
Maar hoe zit het met andere merken zoals LIP of Seiko / Timex etc.
is dat nog een beetje bang for buck, of eens maar nooit meer ?
Sommige reissues kunnen mij zeer bekoren, vooral omdat ze bijzonder trouw zijn gebleven aan het origineel. Denk aan dezelfde grootte, wijzerplaat of binnenwerk (niet ineens quartz, terwijl het origineel automatisch is) Uit mijn hoofd, in willekeurige volgorde:
Legend diver (no date!)
http://cdn.monochrome-watches.com/wp-content/uploads/2014/01/omega-speedmaster-fois-01.jpg
First Omega in Space (Schirra Speedmaster)
Heuer Carrera reissue.
Maar zelfs bij deze heb ik soms het gevoel dat het ergens toch niet helemaal klopt. Misschien omdat ze ondanks alles er nog te nieuw uitzien? Ze glimmen misschien iets te veel. Of de lume is toch te groen of wit, want Luminova.
Wel zijn ze vaak betaalbaarder dan het origineel, zeker in het geval van de Legend Diver en de Carrera. Voor het geld van de FOIS heb origineel ook niet, maar kun je weer wel een leukere nieuwere vintage kopen (met verdraaide lugs, misschien nog met 321 uurwerk).
Dus ik weet het nog niet helemaal. Voordelen van nieuw, looks van oud, maar niet het gevoel van oud. Dan liever een ouder horloge, maar dan niet de real deal. Geen echte Carrera, maar een panda van Hamilton of Clebar met een Valjoux 7736.
Alhoewel, zo’n Heuer reissue is al wat ouder en daarmee bijna zelf ook vintage. Bijna.
Voordeel: nieuwe, vaak betere materialen. Nadeel: tis een reissue 
Bij de oorspronkelijke uitgave was de lume toch ook wit? Is juist heel dicht bij het origineel.
Van die nep verkeurde lume, dat vind ik een afknapper.
Dat is ook weer zo. Wel jammer dat het niet verkleurt zoals tritium of radium en er altijd nieuw zal blijven uitzien. Maar ja, nep-vintage lume is inderdaad ook niet optimaal. Lastig.
En beiden een hele goede keuze als je het mij vraagt
Thanks, ben blij met beide. De Longines toen gekocht omdat ik 40 was geworden en verloofd en de Lip nu 2eneenhalf jaar in het huwelijk van mijn vrouw gekregen.
Ik heb een paar weken lopen mediteren op de Lip
vond de prijs echter te hoog, bijna om toch maar een
Lip te hebben een Mermoz aangeschaft…, maar er ging wat mis met de betaling, dat gaf me net genoeg bedenktijd om er maar helemaal vanaf te zien het blijft een rare hobby he.
Oris heeft een aantal re-issues die mooier of praktischer zijn dan het origineel. Daar kun je niet op tegen zijn, lijkt me.
De mooiste horloges werden wat mij betreft gemaakt in de periode tweede helft jaren '60 tot eind jaren '70. Schitterende cushion cases, geweldige chrono’s en funky kleuren en vormen. Ik vind ze helemaal top! 
Nou vind ik echte vintage horloges weliswaar vaak te gek om te zien. Maar, ik hou eigenlijk helemaal niet van oude horloges. Voor mij zijn er gewoon teveel praktische bezwaren. Toch vind ik die vintage looks heerlijk. Dus voor mij zijn reissues en retro vormgegeven horloges een uitkomst! 
Natuurlijk is niet ieder retro horloge even goed gelukt. Maar gelukkig bepaal je altijd zelf nog wat je koopt. Ik zeg: lekker doorgaan met die reissues en retro’s!
Die oris sixty five is ook zeker mooi, maar behoorlijk aan de prijs. Toch zou die er ook ooit kunnen komen.
Ben ook gek op vintage looks, maar hedendaagse waterdichtheid en technieken. Toch vind ik het wel jammer dat die Lip niet een echte electronic is.
Geen problemen hier met reissue. Liever dat dan dat ze modellen telkens helemaal omgooien en soms klassiekers verdwijnen om plaats te maken voor imho minder mooie modellen. Voor mij was dat bv bij iwc’s aquatimer t geval.
Aan de andere kant komen ze nu weer terug met de interne draairing.
Of bijv rolex, die hun seadweller weer terug lieten komen na n paar jaar afwezigheid (deepsea) niet meegeteld.
Wel lekker, lume dat licht geeft…
