Afgelopen zondag heb ik voor het eerst deelgenomen aan de Rikketik als verkoper. Reden hiervoor was dat het me wel gezellig leek en het feit dat ik in mijn verzameling toch wat zaken had waar ik vanaf wilde.
Helaas was mijn plaats in de ‘kleine’ hal niet echt gunstig, maar gebrek aan belangstelling was er zeker niet. Het is ook leuk om met mensen van ervaringen te wisselen en zelf weer wat te leren. Gelukkig ook nog wat verkocht, dus mijn dag was goed.
Ondanks het feit dat mijn prijzen op het internet niveau lagen (of zelfs lager), vinden veel mensen het nog te duur. Daarbij proberen ze je een gevoel aan te praten dat de prijzen die jij vraagt niet van deze wereld zijn, terwijl ik deze toch zorgvuldig heb bepaald. Aangezien ik geen handelaar ben die er zijn brood mee moet verdienen heb ik zelfs horloges met verlies verkocht, om ruimte / financiën te creëren om wat nieuws te kopen. Tot zover is dit natuurlijk het spelletje dan handelen wordt genoemd.
Maarrrrrr nu wat mij opvalt, zeg maar gerust irriteert.
Als je vervolgens een horloge verkoopt aan iemand die er al drie keer mee in zijn handen heeft gestaan, maar de prijs toch iets te hoog, dan geef je op het laatst toch maar toe in de hoop een verzamelaar blij te hebben gemaakt met een nieuwe aanwinst. Ik blij met de centen hij met zijn aanwinst.
Maar nu komt het. Vervolgens loop ik in de loop van de middag zelf een rondje over de beurs en zie dat de koper een handelaar blijkt te zijn die de aanwinst te koop aanbiedt tegen een prijs waarvan ik een rode kop zou krijgen als ik het durf te vragen. Maar dat is natuurlijk zijn goed recht. Kwalijk vind ik het dat hij gaat staan klagen over het feit dat de mensen niets willen betalen, internet alles kapot maakt, de handel niet eerlijk is, enz, enz. Daar word ik dus niet goed van! :X Eerst het vel over de neus halen bij je ‘collega’ verkoper en vervolgens gaan staan zeiken over het feit dat de ware verzamelaar prijskritisch is. Hij verziekt nota bene zelf de handel.
De les die ik geleerd is dat ik de vraagprijzen moet verhogen en vervolgens mijn verkoopprijs als beste prijs moet hanteren. Gelukkig ben ik goed ik het onthouden van gezichten dus de volgende keer dat deze persoon aan de tafel staat houd ik mijn poot stijf.
Helaas is het Mischa niet gelukt om zijn horloges te verkopen ondanks alle aandacht die ze kregen. Succes met je verkoop nog Mischa.
me misschien ff voorstellen: ik ben een collega van Marc en soms delen we eens dezelfde computer ( op het werk )
Wel, ik zou misschien volgende keer ook eens naar die befaamde “Rikketik” willen komen. Maar als ik het dan goed begrijp dien je als koper ALTIJD af te dingen ???
Met afdingen is toch niets mis? Je kunt het altijd proberen. Voorbeeld, iemand wil 50 voor een horloge, ik zeg dan “doet u het ook voor 40?” en we komen op 45 uit. Is toch prima?
Edit: Kijk ik snap dat, als je er een hele dag tegenaan moet luisteren, je het wel zat bent. Maar als koper is het begrijpelijk. Volgende keer gaan we er gewoon met 20 man achter die tafel staan Jurgen, dan durven ze niet meer te zeuren
Met afdingen is toch niets mis? Je kunt het altijd
proberen. Voorbeeld, iemand wil 50 voor een
horloge, ik zeg dan “doet u het ook voor 40?” en
we komen op 45 uit. Is toch prima?
Edit: Kijk ik snap dat, als je er een hele dag
tegenaan moet luisteren, je het wel zat bent. Maar
als koper is het begrijpelijk. Volgende keer gaan
we er gewoon met 20 man achter die tafel staan
Jurgen, dan durven ze niet meer te zeuren
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging op 14/05/2007
12:30 door Henrik.
Afdingen hoort zeker bij de Rikketik, je weet immers niet of de verkoper zelf rekening houdt met dit gedrag en daar zijn prijzen op aanpast. Volgende keer zijn mijn prijzen gewoon wat hoger. Met 20 man achter de tafel is in ieder geval wel heel gezellig!
Ik vind het vervelend dat je je uit het veld geslagen voeld. Maar toch,
De verkoper denkt achteraf altijd, had ik maar iets meer gevraagd. De koper denkt achteraf altijd, had ik er maar wat minder voor gegeven.
Ik denk dat het geenzins verstandig is om je prijzen te verhogen omdat je door één handelaar bent besodemieterd in de wijze van geloofwaardigheid.
Daar hoeven de andere (aspirant) kopers toch niet onder te lijden?
Immers jij hebt deze prijzen vastgesteld op een voor jou dusdanige manier, of reden, dat je er goede handel mee kan drijven. Ik denk dat je een volgende keer een betere marketing moet hanteren. Duidelijke prijskaartjes (laat maar zien dat je een redelijke prijs vraagt), een goede voorlichting, eventuele service en nazorg, etc. Je moet meer een verkoper worden die het hart voor de horlogerie op de juiste plaats heeft zitten en dat met mede gepassioneerde horlogefanaten wilt delen. En dat kan, en mag ook via de ‘Rikketik’
Dus laat je niet uit het veld slaan maar hanteer de vuistregel van ‘TISSOT’ Ongewone Ideeën en een Inventieve Geest ,
“Innovators by Tradition”
Jurgen,
met alle respect, als iemand een bod doet HOEF jij niet te verkopen. Ik heb mijn hele leven in de (technische) handel gezeten, dus ik ken het klappen van de zweep. En bij dat klappen van de zweep hoort nu exact dat verhaal wat die handelaar bij jou heeft opgehangen. Deze man “voelde” gewoon wat jouw zwakke punt is en ook dat jij toch wel erg graag wilde verkopen.
Beschouw deze eerste middag als een les die we allemaal een keer moeten leren en hou vast aan jouw prijs! Laat hem het horloge terugleggen en besteed je aandacht aan andere klanten en laat hem in zijn eigen vet gaar smoren!
Zie dit nou niet als een belerend antwoord op jouw ontboezeming. Maar deze handelaar ga jij nog wel eens beschouwen als je beste leermeester. En waarom een horloge met verlies verkopen? Waarom niet wachten tot er een koper komt die wel jouw prijs wil betalen?
Ik wens je verder veel succes.
ps. heeeel lang geleden, van mijn 12e tot mijn 18e jaar heb ik in de postzegelhandel gezeten, nou daar heb ik mijn lesje ook wel geleerd, hoor!
Immers jij hebt deze prijzen vastgesteld op een
voor jou dusdanige manier, of reden, dat je er
goede handel mee kan drijven. Ik denk dat je een
volgende keer een betere marketing moet hanteren.
Duidelijke prijskaartjes (laat maar zien dat je
een redelijke prijs vraagt), een goede
voorlichting, eventuele service en nazorg, etc.
De duidelijk prijskaartjes waren aanwezig en aangezien de horloges uit mijn eigen verzameling kwamen zat het met de voorlichting wel snor.
In mijn ogen ben ik als verkoper nog te veel junior. De marketing zou inderdaad wel wat beter kunnen aangezien mijn horloges in een perfecte staat waren, de meeste hadden onlangs nog een beurt gehad en liepen perfect. Dit had ik beter naar voren moeten brengen.
Al met al ben ik toch weer een ervaring rijker en bij de volgende Rikketik zal ik er weer proberen te zijn . Ik ben zeker niet verbitterd, ik heb gewoon weer wat geleerd.
Precies RHV, ik hoef niet te verkopen. Dat moet ik zelf goed in mijn hoofd houden er zijn immers gegadigen genoeg. Ik denk dat ik nog een aantal beurzen nodig heb om de spreekwoordelijke ‘Klappen van de zweep’ te leren kennen.
Het verhaal wat je verteld zie ik inderdaad helemaal voor me. Het was me al eerder opgevallen dat er heel veel handelaren rondlopen die verder niets met verzamelen vandoen hebben, nou ja…alleen geld verzamelen dan. Het gebeurd regelmatig dat als je bij een tafel staat dat je getuigen bent van een harde onderhandelingsmethode van dit soort handelaren. Het is natuurlijk een onderdeel van het spel, maar dat moet je wel liggen. Ik moet ook zeggen dat ik de prijzen die ik hier aan de tafels zie absurd hoog vind. Dit zal mede veroorzaakt worden door de tussenhandel die op zo’n dag als de Rikketik plaats vind.
Met de ervaring van afgelopen zondag zal je de volgende Rikketik gesterkt deelnemen! Hou inderdaad rekening met je vraagprijzen. Als ik maar wel een fikse korting krijg;)
Ik moet zeggen dat als je de waarde van je product kent…dat je dan gewoon je spel goed kunt spelen. Iets erboven zitten vanwege het afdingen. De koper kent blijkbaar wel de waarde. Kwestie van discipline. Alleen verkopen als de prijs goed is. En die heb je van te voren opgemaakt. Soms helpt het om te zeggen dat het horloge waarschijnlijk te duur voor ze is. En het dan gewoon terugleggen en ze niet meer aankijken. Blijf wachten op hun initiatief. Ze komen echt wel. Een prijs doet niets anders dan de waarde van het product vertalen. Te duur zijn betekend dat de waarde van het product de waarde van de euro’s niet dekken. Duur zijn betekend dat er een hoge waarde staat voor het product.
Maar dat is natuurlijk zijn goed recht. Kwalijk vind ik het dat hij gaat staan klagen over het feit dat de mensen niets willen betalen, internet alles kapot maakt, de handel niet eerlijk is, enz, enz. Daar word ik dus niet goed van! :X Eerst het vel over de neus halen bij je ‘collega’ verkoper en vervolgens gaan staan zeiken over het feit dat de ware verzamelaar prijskritisch is. Hij verziekt nota bene zelf de handel.
