Een tijdje geleden ben ik in contact gekomen via WUS met Charles, een 70-jarige vrijwilliger, die een missiepost te Bunda in Tanzania leidt, methodisten ofzo, maar daar gaat het niet om.
Hij krijgt af en toe via schenking horloges opgezonden om cadeau te doen daar aan mensen die onbezoldigd voor de missie werken en zich geen horloge kunnen permiteren. Mijn oude Rodania lag hier toch maar batterijen te vreten in de watchbox en daarom maar contact genomen met de missie met de boodschap dat ik een horloge had om te doneren.
Na een geschikte verzend methoden zoeken, want het was tenslotte naar een PO Box in Tanzania, via BPost Light (geen tracking) het pakket voor 13,- € kunnen verzenden aldaar. Via andere services was het meteen +30 tot 60 €.
Met een bang hart afgewacht of het wel zou aankomen na vier tot zes weken, na exact vijftien dagen dit aangenaam bericht ontvangen
Leuk om eens zoiets te kunnen doen. Ik doneer wel eens aan een goed doel, maar zoiets is eigenlijk heel anoniem, terwijl je hierbij toch wat meer betrokken bent
Het is toch eigenlijk te belachelijk voor woorden dat een arts die z’n leven riskeert in de bush om mensen met cholera te helpen, zich geen horloge kan veroorloven (en dan heb ik het niet eens over een luxeartikel: de man/vrouw heeft er blijkbaar een nodig voor zijn/haar werk). Helden zijn het. En jij nu ook een beetje
