Ooit in 2004 had ik door een expat periode wat centjes over voor wat later een rare hobby zou worden. Ik kocht mijzelf, nog steeds een van mijn favorieten, een Tag Heuer Carrera.
In de 10 jaar die volgde werd het meeste Duits, want prijs-kwaliteit enzo. Een aantal Sinn’s, en als topstuk een Jorg Schauer (verkocht omdat ie me eigenlijk iets te groot was). Nu had ik vorig jaar zo’n mooie bonus en kocht een 36mm Explorer, en ruilde die dit jaar in voor de 39mm variant.
… En nu merk ik dat ik alweer een beetje verveelt raak door de Rolex. Dat is toch een beetje erg zeg maar …
Wat erg dat die vlinder kennelijk op een ander bloempje is beland. Overigens: ik ben echt niet te beroerd om dat ene horloge van je over te nemen voor een heel zacht prijsje. Uiteraard om je te helpen, hoor!
Ja ach… De klik kan er lang zijn en de klik kan er kort zijn. Als de klik weg is gewoon het horloge te koop zetten en op zoek naar het volgende horloge waar je warm van wordt. Dat is nu juist ook een mooi onderdeel van de hobby!
Heb je al wat op het oog? De Carrera heb je overigens nog wel begrijp ik?
Ik heb dit ook gehad.
Wat bij mij werkte was dat ik mijn high-end een tijdje niet meer droeg, en wat seiko’s en quartz klokken ging dragen.
Hierdoor werd bij mij de waardering voor mijn Tudor weer groot en sloeg de ‘‘vonk’’ weer over.
Ik hoop dat dit ook bij jou kan gebeuren!
Op het oog is er zat, maar merk dat het steeds duurder moet om het weer interessant te vinden.
Ik erger mijzelf daarmee
Nieuwe Daytona vind ik dan eindelijk mooi, maar veel te duur als je ziet hoe ik met mijn horloges omga.
En ik zou daarvoor bijna de hele collectie moeten verkopen, en dat wil ik dan ook weer niet,
Vind die MRT optie wel wat… ik ga weer even ‘downgraden’.
Bij mij hoeft t niet perse downgraden of upgraden te zijn. Soms heb ik ff genoeg v wat klokjes. Die leg ik in de kluis bij de bank. Kan ik er niet meer makkelijk bij. Na een lange poos Is het altijd weer een happy wederzien.
