Twee (drie) leuke dingen:
- mijn Seiko Baby Tuna is binnen en
- dinsdagmiddag in Wisconsin op de bus, vanmorgen om 9 uur in huis
- (voor de tweede keer deze week miste de douane een pakketje dat aan mij gericht was)
Baby Tuna. Wat een foute naam. Hij is helemaal niet kleiner of ielig. Net zo groot al de bekende SBBN’ers. Grappig is wel, dat mijn eerste reactie was: 'sh*t hij staat stil - hij is kapot. Toen, heel langzaam… drong het to me door dat het een automaat is. Was ik vergeten… Terwijl dat eigenlijk de eerste reden was om er eentje te kopen!!
De B.T. komt bij iemand van het Seiko-forum vandaan. Hij had er twee en deze mocht wel weg. Zo goed als nieuw. Of misschien wel nieuw. Ik zie niets qua krasjes oid. Natuurlijk een nato er aan gemaakt. Die standaard rubber banden van Seiko vind ik helemaal niks. En de stalen band was nog mooi ingepakt. Dat laat ik maar zo.
Ik heb Yobokies al een mailtje gestuurd voor de aanschaf van een stalen ‘shroud’, maar ik heb nog niets van 'm gehoord. Als je naar de foto’s kijkt weet je ook wel waarom ik op zoek ben naar een stalen ‘shroud’. Deze zwarte rubberen is een stofmagneet.
Menno
