Teleurstellend genoeg is het datumverzet van mijn LM er bij de tweede keer uit de kist grijpen ook mee gekapt.
Ik was heel even blij met vintage, ik heb er nu vier. Ik denk dat ik ze alle vier maar verkoop of ze gewoon wegflikker, want het is gewoon een rothobby:
De poljot is een frankenwatch waarvan datum snelverzet niet fatsoenlijk werkt, ook niet na herhaaldelijke kijkjes door een reparateur
Met de LM ben ik genaaid, heb ik het idee. Ik heb degene van wie ik 'm kocht aangeschreven, maar ik heb geen goede hoop op een reclamatie. Datum ook naar de kloten dus.
De vintage van grootvader ligt als curiosa in de kist, maar grappig genoeg doet die het wel fatsoenliijk.
De Cittizen Eagle 7 is wat fragiel met… jawel, het datumverzet. Dat heeft de verkoper mij keurig gemeld verder, maar gegeven het bovenstaande is het ergerlijk.
Kortom, het waren leuke experimenten, maar die zooi is allemaal kaduuk en ik heb er m’n bekomst van. Mijn pogingen in de vintage markt zijn klaar: Ik merk dat ik me nog steeds even groen en blauw erger aan fragiele techniek als toen ik m’n speedmaster weg sodemieterde.
Ik ga een nieuwe GS quartz kopen met een service interval van 50 jaar, die stopt wel een keer als ik al lang de pijp uit ben.
Nou EINDELIJK mn “grail” King Seiko incomming. Blijkbaar waren veel mensen afgeschrikt door alle viezigheid. Wat ik zie is een vlijmscherpe, ongepolijste kast, ongaangetast medaillon, een (hopelijk) smetteloze wijzerplaat en een originele KS bracelet als klapper op de vuurpijl.