Je ziet ze niet veel voorbijkomen op het forum. Dus bij deze een keer kijken wat er nog meer rondzwerft in jullie vintage horlogedozen. ik had er zelf ook geen, wel een wat over gelezen maar nooit van gekomen om aan te schaffen. Tot ik een tijd terug van een gepensioneerd horlogemaker de gelegenheid kreeg om een aantal van dit soort uurwerken in een keer over te nemen. Ze hadden wel wat TLC nodig maar dat was ook de uitdaging. Alle jump hours hebben een volledige service gehad en lopen weer als een zonnetje. Als je zo de techniek ziet zijn het erg leuke uurwerken om aan te werken. (Weer eens wat anders) dus bij deze de aftrap ben benieuwd wat er nog meer komt.
Ook maar ééntje in de collectie zitten hier. Maar wel eentje die ik nog regelmatig en met plezier draag, grote bonkige ruw gebrushte kast, secondenschijf en een breed zwaar bandje erop.
Al enige beurzen geleden kocht ik op de Rikketik ook zo’n ding. Een jump hour. Eigenlijk, kwam ik later achter, was dit ding geen echte ‘Jump Hour’. Daarbij verspringen de uren ook echt per uur naar het volgende cijfer, maar dit was/bleek een zgn ‘Scheiben Uhr’. Wel een verwant systeem, maar eenvoudiger van constructie. De cijfertjes verspringen dan niet, maar draaien continue met de tijd mee. Logisch, want de cijfer schijfjes zijn in feite gewoon de wijzers, die vervangen zijn door ronde plaatjes met de cijfers, die achter een venstertje in de 'wijzer’plaat draaien. Eén voor de uren en één voor de minuten. De datum is gewoon zoals anders een daar onderdoor draaiende datumschijf.
In dit geval: Het ding kostte niet veel, ik vond het wel leuk om zo’n exoot er bij te hebben en het FE 233-60 uurwerkje leek prima te lopen. Behalve één ding: de cijfertjes bewogen voor geen millimeter! De datum wel en in de tijdverzet stand met de kroon uitgetrokken gingen de uren en minutenschijfjes keurig draaien.
Ik kwam hierover in gesprek met @climholland, die mij aanbood er eens naar te kijken. Hij vond het leuk om uit te vissen wat er met zo’n ding aan de hand kon zijn.
Nadat hij er aan gewerkt had kwam er een verhaal over wijzersspanning en niet klemmende asjes die moesten slippen en minuutpijpjes waarin geknepen moest worden. Climholland op haar best dus!
Om een lang verhaal toch een beetje kort te houden: het ding kwam werkend weer bij mij terug!
Clim trots en Lex blij!
Hieronder de foto’s van het Monstertje. Niet van Jekell & Hyde maar van Vroom & Dreesman. Een echte Velona!
Tot slot, als dank voor het aangenaam verpozen van het monstertje bij Climholland, de Strenge Meesteresse die het blok met draaiende cijfers weer tot arbeid heeft gedwongen, een Volkslied(je):
Mijn schild ende betrouwen Zijt Gij, o Clim, mijn Heer, Op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer. Dat ik toch steeds mag dragen, U dankbaar t’aller stond, Mijn horloges alle dagen, Want U maakt ze weer gezond.
Seiko heeft ook 2 “jump hour “ modellen in hun Moving Designs collectie gehad. Daarvan heb ik de witte een tijdje gehad. Die werden ook wel Discus Burger genoemd. Het bijzondere was dat daarin een automatisch caliber zat. En best luxe afgewerkt.
Ik vind dit echt zalige complicaties. Vooral de echte jumpy’s waar het uur in een fractie van een seconde verspringt, zoals mijn Meistersinger hierboven. Een knap staaltje techniek.
Dit is de mijne, van mijn vader geweest.
Toen hij nog jong was droeg hij hem vaak, en hij wist dat ik het een mooi horloge vond sinds het moment dat mijn oom het hem gaf.
In de laatste dagen van zijn ziekbed pakte hij vaak mijn hand.
Toen hij overleden was kwam mijn moeder naar mij toe en vertelde dat pa wilde dat ik het horloge kreeg. Hij was een grote man met dikkere polsen dan ik, maar het paste perfect. Ik besefte toen dat hij steeds met het vastpakken de maat had zitten nemen, de stinkerd. Onnodig te zeggen dat voor mij geen Omega, geen Breitling of zelfs een Patek meer waarde kan hebben, zelfs al is ie inmiddels stuk
ik had er zelf ook geen, wel een wat over gelezen maar nooit van gekomen om aan te schaffen. Tot ik een tijd terug van een gepensioneerd horlogemaker de gelegenheid kreeg om een aantal van dit soort uurwerken in een keer over te nemen. Ze hadden wel wat TLC nodig maar dat was ook de uitdaging. Alle jump hours hebben een volledige service gehad en lopen weer als een zonnetje. Als je zo de techniek ziet zijn het erg leuke uurwerken om aan te werken. (Weer eens wat anders) dus bij deze de aftrap ben benieuwd wat er nog meer komt.
