Dat is waar ook, dat leerde je ons tijdens ons mooie project P1lot One! Mij stoort het absoluut niet, maar ik snap dat jij dit direct ziet en het je stoort.
Yep, de mens is een merkwaardig dier!
Enige gimmick is het staal maar realistisch zou voor mij rond de 1200/1300 euro zijn. Echt niet meer.
Ik dacht dat het titanium en geen staal was?
Ik heb het niet zo op die oranje accenten…
Nee is U-boot staal.
Mooi, maar te duur. Ik was bezig met een 104 ST SA A, die is ineens ook 10% duurder… Laat maar, Sinn van de whish list.
Nee is “reintitan” = titanium. Staat ook in de typenaam: Ti
Ja die is zeker van duikbootstaal. Dat koopt hun kastenmaker SUG bij Thyssen-Krupp uit Kiel weet ik bij toeval. De hele U-serie is daarvan gemaakt geloof ik.
Sinn heeft zich in de markt gezet door goede, mooie horloges te verkopen voor een redelijke prijs. Toen dat gelukt was zijn ze meer lucht gaan verkopen. Het opdrijven van de prijzen is evenredig aan de toename van de marketing van het merk in met name de Duitse horlogebladen. De vernieuwing valt ook best tegen, het zijn vrijwel allemaal varianten op een bekend thema. Ik denk dat de huidige eigenaren (geen idee of daar een switch in is geweest) het merk aan het uitmelken zijn. Persoonlijk vind ik dat het merk nog niet de statuur heeft om zich dat te kunnen permitteren.
Even wat opgezocht en ja, het is bedrijfsmatig nogal een rommeltje bij Sinn. Alle originele betrokkenen zijn vertrokken of buiten spel gezet, er moet een groot duur nieuw hoofdkantoor komen en sinds anderhalf jaar heeft er een marketingmannetje alle touwtjes in handen die eigenlijk een ander dood merk nieuw leven in wil blazen. Sinn verkoopt op jaarbasis zo’n 12000 horloges en dan schroef je als marketingmannetje natuurlijk meteen de marges op.
Dit is dan typisch een geval van “begon als hobby, ging door als goede prijs-/prestatie en wordt nu slachtoffer van hoge marketingkosten”. Die moeten kopers vervolgens natuurlijk betalen. Maar… het is hier al vaker gezegd: dit geldt voor het leeuwendeel van de merken. De duurdere horlogemerken hebben ook vaak een dik marketingbudget. Denk aan de duurbetaalde “ambassadeurs” van TAG Heuer en Rolex en de oneindige reclamestroom van IWC en Patek Philippe. Een vriend van me was gisteren bij een feestje van Jaeger-Lecoultre in Hong Kong en dat kon natuurlijk niet gewoon in een zaaltje in een hotel. Nee: er moest een superduur en superluxe appartement worden gehuurd. Alleen voor die avond. Je wil niet weten wat dat kost in zo’n stad en guess who de rekening betaalt
Sinn was daar nooit zo van. Sterker nog: toen de 142 in 1985 als (discutabel) eerste automaat in de Duitse D1 de ruimte in werd geschoten, moest Reinhard Furrer hem gewoon aftikken bij Sinn. Er werd niks nada noppes gesponsord en voor zover ik kan beoordelen is dat nog altijd zo.
Kom ik toch weer met mijn stelling: Sinn wordt nu pas een duur(der) merk, waar ze eigenlijk altijd (te) goedkoop waren in vergelijking tot andere merken. Daar heeft iedereen lang van kunnen profiteren natuurlijk. Dat de prijzen normaliseren en meer richting de gevestigde orde gaan (die ook gerust schaamteloos 10-15% per jaar duurder worden zonder aantoonbare oorzaak) is niet helemaal onlogisch eigenlijk. Ze worden er misschien wel gewilder door. Vergeet niet dat Rolex 1.000.000+ horloges per jaar verkoopt, ondanks de prijzen. Prijs is totaal onbelangrijk voor een bepaalde groep klanten…
Sommige prijsstijgingen zijn echter inderdaad niet te verantwoorden. Het voorbeeld van de U1 werd al aangehaald, die aanvankelijk ca. € 750 kostte en nu € 1.750 kost, terwijl hij ongewijzigd is gebleven. Dat is alleen te verklaren doordat Sinn meer marketinggeld uitgeeft en dat terug wil verdienen en/of een hogere marge wil maken. Prijsstijgingen van 10% per jaar zien we in meer modellen terug (o.a. de 103 StSa). Die zat iets onder € 1.000 en is ca. € 100 duurder geworden, zonder dat hij een upgrade of facelift heeft gekregen.
Tevens ben ik het eens met de stelling dat ze tegenwoordig veel leunen op oude, succesvolle modellen en weinig nieuws brengen (op wat exoten en het hele TESTAF-gebeuren na dan). Maar: “why change a winning team”? Met andere woorden: moet je altijd maar nieuwe modellen lanceren? Als koper is het ook wel fijn dat als je een U1 draagt uit bijvoorbeeld 2007, deze eruit kan zien alsof je hem gisteren kocht. Je hebt niet zichtbaar een oud model!