Squale: verdriet met een happy end.
Er was eens… een Squale.
Geen Ferrari-Squale uit 1954
geen knuffelbeest
Maar een horloge:
Een Berios-Squale. Quarts en ook niet zo’n grote: “Medium” staat op de achterkant.
Kreeg af en toe wat polstijd, maar niet veel. Tot dochterlief hem leende. Veel polstijd kreeg hij bij haar en ze wilden elkaar al snel niet meer kwijt. Ze werden gelukkig samen.
Maar… zijn baasje miste hem wel, wilde toch ook zelf een Squale. Hij was niet zo gelukkig. En ging zoeken.
Er was eens… een Squale.
Een Squale-Squale. Quarts ook. Een type 1553-20.
Ongelukkig was hij, want ondanks dat hij braaf zijn plicht vervulde en de tijd bleef aangeven, lette niemand echt op hem. Hij bleef maar opgesloten zitten in een doosje. Af en toe moest hij op reis naar weer een nieuw baasje. Die hem dan ook weer opsloot in dat doosje. En ook weer van hem af wilde.
Fotoos waren er van hem gemaakt. Die waren te zien op het internet, op horlogefora. Op het Duitse Uhrforum kon je zien hoe hij, aangeschaft in mei 2011, al een maand later werd afgedankt. Driemaal kort gedragen, daarna weer opgesloten in dat vermaledijde doosje. Zo weing liefde, zo weinig aandacht. Welk een verdriet!
Nog in dezelfd maand werd hij op het Nederlandse Horlogeforum getoond: koud bij een nieuw baasje moest hij ook daar alweer vertrekken omdat dat baasje een ander leuker, fijner, mooier vond. In begin juli was het zover: hij werd weer versold. Nog een geluk dat op die horlogefora potentieel goede baasjes rondliepen. Hij had weleens gehoord van een Baai en van Speurders: als je daar terecht kwam, dan moest je geluk hebben. En die Marktplaats, dat scheen nog erger te zijn.
Eind december was hij opnieuw te zien op dat Horlogeforum. Het bleek dat hij intussen weer van eigenaar was verwisseld. En nu niet eens merr om geld, nee: hij was een ruilobject geworden. En ook deze eigenaar wilde alweer van hem af. Ook bij dit baasje zat hij opgesloten in dat duistere doosje en had hij nooit echt een kans gekregen.
Nee, het kon nog erger: dit baasje verkleinde voor Squale-Squale de kans om een fijn leven te krijgen nog verder en dumpte hem na een maand op de Marktplaats: dat oord vol rommel en zooi, vol nep en leugen en bedrog. Hoeveel verder kan een horloge nog zakken! Wat een gekkehuus!
En toen, net toen hij stilletjes de hoop op een leuk horlogeleven had opgegeven en begon te verlangen naar een shredder…
…was daar dat baasje-zonder-Squale, die op zoek was naar een nieuwe, eigen, Squale. Hij herkende Squale-Squale van het Nederlandse forum, herkende de fotoos, deed wat research en ontdekte de ongelukkige jeugd van Squale-Squale.
En toen ging het snel de goede kant op. Baasje-in-spé zocht contact met de Marktplaatsman, beloofde Squale-Squale liefdevol te zullen gaan verzorgen. De Marktplaatsman bleek toch een Horlogeforumman met een warm horlogehart te zijn. Hij ging accoord en stuurde Squale-Squale weer op reis. Naar een gelukkig baasje.
Over een maandje gaat Squale-Squale doen waarvoor hij heeft geleerd: visjes kijken. En om hem (en zichzelf) extra te verwennen heeft het nieuwe baasje een plekje op aarde met extra warm water en extra veel extra mooie visjes uitgezocht.
Ze leven vast nog lang en gelukkig samen.
Informatie over Squale?
hier
http://wusmob.com/wus/newest362432/Please_educate_me_about_SQUALE] hier
en [url=http://www.squale.de/nl/[/url].
[sup] Fotoos geleend van vorige eigenaren (die dat vast niet erg vinden) en overig van yet internet. Eigen fotoos komen later een keer. [/sup]
