Ik heb laatst bij de juwelier de stalen band van mijn ‘nieuwe’ breitling laten inkorten en daar werd mij terloops medegedeeld dat de band enigszins versleten was. Ik ben er toen niet op in gegaan, maar ik vraag me inmiddels wel af hoe de man dat heeft kunnen concluderen, aangezien je op het eerste gezicht niets kunt zien wat daar op duidt. Mijn vraag is dus: hoe kun je verifiëren of een stalen band inderdaad versleten is? En zou dat überhaupt het geval mogen zijn bij een Breitling band van nog geen 10 jaar oud?
In 10 jaar tijd kan er best wat stretch op een band ontstaan, zeker als de vorige eigenaar het horloge wat strak om de pols had.
Lekker laten waaien, als jij denkt dat die band nog goed is (tu)
Met stretch bedoel je dan dat er wat ruimte russen de schakels ontstaat?
Zo is het ook. Ik had ook het idee dat de juwelier wat geïrriteerd was dat ik wederom slechts een band liet inkorten. Hij verkoopt liever wat natuurlijk…
harmdegraaf Schreef:
Met stretch bedoel je dan dat er wat ruimte russen
de schakels ontstaat?
Klopt. De band lubbert wat uit zeg maar :).
Bij de mijne zie je ook wel wat ruimte tussen de schakels. Ik stoor me er niey aan, is ook al 11 jaar oud tenslotte 
Zolang hij niet uit elkaar valt gewoon blijven dragen.
Even ter informatie.
Een band slijt juist sneller wanneer het horloge te los gedragen wordt.
De pennen in de band schuiven dan veel vaker in de schakels heen en weer
meer beweging is meer wrijving = slijtage!!!
Wanneer het horloge strak om de pols zit zullen de pennen ten opzichte van de schakels moeilijker kunnen bewegen ( minder beweging is minder wrijving dus minder slijtage).
Wel is het zo dat de buitenkant van de band en kast door los dragen meer beschadigen.
Gr jan ubels
Kan ik slecht tegen, winkeliers die alleen vriendelijk kunnen zijn als je iets koopt en dan ook pas als het duur is.
Zou ik niet meer komen.
klokken Schreef:
Een band slijt juist sneller wanneer het horloge
te los gedragen wordt.
Volgens mij is dat onjuist. Een continue varierende spanning (arm zet uit onder invloed van warmte of beweging) op metaal geeft een grotere belasting dan wrijving. Hierdoor worden de verbindingen tussen de schakels meer belast waardoor stretch optreedt.
Met het uitzetten van je pols neemt deze niet in zo’n grote hoeveelheid toe dat deze metaal doet buigen (tenzij je de polsen van Arnold Schwarzenegger uit 1980 hebt). Als ik met mijn linkerhand een vuist maak wordt mijn pols groter, maar niet zo erg dat mijn band in mijn pols gaat snijden, als iemand zijn horloge zo strak omdoet, dan heeft hij een grote blauwe opgezette stinkende hand, dan komt er geen bloed meer door.
Bert1 Schreef:
Volgens mij is dat onjuist. Een continue
varierende spanning (arm zet uit onder invloed van
warmte of beweging) op metaal geeft een grotere
belasting dan wrijving. Hierdoor worden de
verbindingen tussen de schakels meer belast
waardoor stretch optreedt.
Ik heb er niet zoveel verstand van hoor, maar wil het graag begrijpen. Buiten hoe het ontstaat, is het slijten van een band het dunner worden van de pennen in een band waardoor er meer speling tussen de schakels kan komen, of het op een of andere manier uitrekken van de pennen waardoor er meer speling komt? Als het zou uitrekken, rekt het dan als het ware met bochten uit, waardoor de schakels meer van elkaar afkomen?
Als het gaat om dunner wordende pennen kan ik me voorstellen dat het meer door wrijving komt, als het gaat door uitrekken meer door belasting / druk.
Maar ik heb er dus niet zoveel verstand van 
jantje.vlaam Schreef:
Met het uitzetten van je pols neemt deze niet in
zo’n grote hoeveelheid toe dat deze metaal doet
buigen (tenzij je de polsen van Arnold
Schwarzenegger uit 1980 hebt). Als ik met mijn
linkerhand een vuist maak wordt mijn pols groter,
maar niet zo erg dat mijn band in mijn pols gaat
snijden, als iemand zijn horloge zo strak omdoet,
dan heeft hij een grote blauwe opgezette stinkende
hand, dan komt er geen bloed meer door.
Vraag me af of ik hier uberhaupt op moet reageren, maar toch maar.
Als je te maken hebt met een nauwkeurig in elkaar gezette band, met kleine toleranties met betrekking speling op de schakels, zal bij 10-jarig gebruik zeker te zien zijn dat het metaal niet geheel recht meer is en speling vertoont. Zeker als je het horloge al wat strak draagt. Daar hoef je geen Arnold voor te zijn, en je kunt nog gewoon je hand gebruiken.
Veekeren Schreef:
Als het gaat om dunner wordende pennen kan ik me
voorstellen dat het meer door wrijving komt, als
het gaat door uitrekken meer door belasting /
druk.
Voila. Waarbij het “uitlubberen” vooral door het uitrekken komt.
+1. Gelukkig kan ik dat soort dingen zelf en hoef ik daarvoor niet naar de juwelier.
Heb je een foto van je band misschien ?
Gr. Tim
Ik kan me niet goed voorstellen dat een band zoals die van Breitling na 10 jaar te erg uitgesleten zou zijn.
Gr jan
harmdegraaf Schreef:
Zo is het ook. Ik had ook het idee dat de juwelier
wat geïrriteerd was dat ik wederom slechts een
band liet inkorten. Hij verkoopt liever wat
natuurlijk…
Dat zou voor mij een reden zijn om bij zo’n juwelier voor de rest van mijn leven niet meer binnen te stappen.
Wat leuk om dit “oude” draadje te lezen!
Bij mij blijft dan de vraag of een stalen band met speling te repareren is, door bv de pinnen te vervangen, of dat dit niet mogelijk is?
M.a.w. Kan een stalen band met speling nog geholpen worden?