Aardig detail: het maanschijf is van saffierglas, de maan en de nachtelijke lucht zijn op de achterzijde van het schijfje gesputterd, de sterretjes zijn op de voorzijde van het schijfje geschilderd. Daardoor zie je (bij voldoende vergroting) een schaduw, aangeduid met “A”. Bovendien is op de foto te zien dat de opening uit de wijzerplaat werd gestanst. Je ziet, bij “B”, de scherpe lijnen van het stempel en de mechanische braam langs de onderste rand.
[
Sesamkoekje bij een vergroting vergelijkbaar met die van de eerste foto
Mooi! Iets anders kan ik niet zeggen. Vaak durf ik niet met een horlogemakers-loupe naar mijn horloges te kijken. Dan ben ik bang dat ik allerlei dingen zie die ik eigenlijk niet wil zien… stof, iets dat scheef zit, loslatende lumen. Kortom, ellende. (Ben ik de enige die dat heeft?) Jouw foto’s bewijzen het tegendeel van mijn gedachten! Daarom: mooi!
Mooi! Iets anders kan ik niet zeggen. Vaak durf ik
niet met een horlogemakers-loupe naar mijn
horloges te kijken. Dan ben ik bang dat ik
allerlei dingen zie die ik eigenlijk niet wil
zien… stof, iets dat scheef zit, loslatende
lumen. Kortom, ellende. (Ben ik de enige die dat
heeft?) Jouw foto’s bewijzen het tegendeel van
mijn gedachten! Daarom: mooi!
Mennoe
mooie foto’s maar ik het zelfde als Mennoe … ik zie vaak al meer dan waar ik blij van wordt