Ik heb onlangs een Ruhla chronograaf gekocht. De eerste types heetten toen nog Stoppmeister en die van mij is van week 50, 1970.
Dit is dus gewoon het bekende Ruhla penankertje waar ze een extra secondenwijzer op hebben geplaatst die via een tweetal knoppen op nul gesteld kan worden en stil kan worden gezet om af te lezen. Zeer simpel allemaal, maar op deze manier krijg je een soort van chronograaf, met dien verstande dat je eigenlijk maar 1 minuut kunt timen, of je moet onthouden hoeveel keer de secondenwijzer al rond geweest is.
Bij deze Ruhla loopt de secondenwijzer altijd mee, in tegenstelling tot een reguliere chronograaf.
Met de bovenste knop zet je de wijzer op nul en met de onderste kun je hem stoppen. Gelukkig loopt het uurwerk wel door, in tegenstelling tot sommige oude Zwitserse schijnchronografen waarbij het hele uurwerk stopt.
Bij een Ruhla kun je de speling van de balans in axiale richting afstellen en bij deze had de balans veel te veel speling. Omdat de afstelschroef onder de wijzerplaat zit, moest het uurwerk uiteraard uit de kast en als je het dan toch al zo ver los hebt liggen dan moet de rest ook maar uit elkaar, ook al omdat het uurwerk niet echt soepel liep en bovendien zitten er maar 6 schroeven in zo’n Ruhla.
Hier zie je het uurwerkje in onderdelen.
Dan gaan de onderdelen in de schoonmaakmachine en kan daarna het mooie werk beginnen. In feite zijn het maar een paar asjes
Hier zit de bovenplatine al weer op z’n plaats. Ooit kun je wel een heel tijdje bezig zijn aleer de asjes in de gaatjes willen, maar geduld is een schone zaak.
Dan draaien we het uurwerk om en gaan verder met de wijzerplaat kant. Omdat er verder geen complicaties op zitten, is dit allemaal simpel
Even kijken of de tandwielentrein soepel loopt en dan kan het ankertje en de balans er in.
Dan kunnen de wijzerplaat en de wijzers er weer op en nadert de voltooiing.
En in de kast. Zoals je kunt zien is de bediening van de “chrono” erg simpel.
En het horloge kompleet. Ik moet nog aan een nieuwe plexi zien te komen want deze heeft een flinke beschadiging. Gelukkig is ie nog wel dicht.
En als ie dan ook wel mooi loopt met een goede amplitude, heb je toch wel eer van je werk ook al is het “maar” een Ruhla penankertje. Met wat TLC kunnen ook deze horloges echt wel mooi lopen.
Bedankt voor het kijken, Scudo
Doeltreffende eenvoud is prachtig.
