Schitterend!
Ja, dat rekensommetje heb ik ook wel eens gemaakt. Zelfs als je wat extra handling en bewerking meeneemt, is de marge toch aardig astronomisch te noemen. Da’s knap voor een aardmetaal
Een zakhorloge is ook altijd nog een optie . Die heb je nog wel net boven de goudprijs.
Inderdaad
Maar sowieso heb je die extreme meerprijs van edelmetaal bij vintage horloges minder. Bij vintage chrono’s wil het zelfs wel eens zo zijn dat de stalen exemplaren duurder zijn dan de volgouden
deze dan
https://www.horlogeforum.nl/t/tk-iwc-cal-89-18k-oversized-bombe-lugs-recente-service/456427/2
Niet slecht, en verse service. Alleen die patina weer op de wijzerplaat
Zo herkenbaar! Een dresser hoort voor mij ook een wijzerplaat in topstaat te hebben. Conditie is alles. Als je dit ook zo voelt, raad ik je aan geen concessies te doen. Dan wordt het toch nooit de echte klik . Daar ben ik al zooo vaak tegenaan gelopen…
Heel apart inderdaad.
Bij dressers is dat effect volgens mij niet aanwezig. Voor veel mensen “hoort” een chrono van staal te zijn, voor een dresser is het ultieme materiaal toch eerder goud dan staal.
Inderdaad; plus dat het doordat goud altijd zo ontzettend blijft blinken ook nog eens extra opvalt. Mijn tonneau heeft voor z’n leeftijd van bijna 100 jaar een zeer nette wijzerplaat, maar ten opzichte van het goud oogt het toch al gauw wat groezelig:
Again, laat Patek dit niet horen, haha. Daar zijn vintage calatrava’s in staal zo zeldzaam dat ze meer opleveren dan de, voor PP veel gangbaardere, gouden varianten.
Ik kan me voorstellen dat dit bij Pre-1960 Cartier ook het geval zal zijn. Al kan ik me niet herinneren dat ik een stalen Cartier uit die periode heb gezien, maar juist daarom dus.
Zoals je merkt, Patek is niet mijn merk
Dat is karakter
Interessant. Is een C shape kast inherent robuuster dan een ronde kast met normale lugs? Of gaan we dan de kant op dat een ronde kast alleen dressy genoemd mag worden als de lugs gesoldeerd zijn, omdat uit één stuk metaal frezen op een CNC unit te robuust zou zijn? Is er een regel over de robuustheid van dressy horloges?
Ik vind het een prachtige poging, maar blijf vinden dat een gouden C-shape connie wel degelijk onder een pak kan, tegenwoordig. Mits op leren band. Bovendien is een C-shape Connie in 100% van de gevallen meer dressy dan de moderne Longines Conquest, om maar een zijstraat te noemen, of een moderne Air King.
Dat is correct. Daar kan ik geen nee tegen zeggen, en ik zou 'm met liefde bij de smoking dragen.
Ook prachtig. Ik vergeef hem z’n patina.
[…eloquente verhandeling over de fijnere puntjes van de definitie van een dress watch…]
Dat moet geen probleem zijn, ik heb ook dunne polsjes.
Ik vind C-shape kasten altijd wat onelegant ogen, en dat heeft puur met de vorm te maken, niet per se met de manier van produceren. Een calatrava-kast is ook uit één stuk gemaakt, maar dan wel in een veel sierlijker vorm.
Zo’n C-shape oogt als een grote klomp materiaal, en is wat mij betreft daardoor te aanwezig op de pols om voor een dress watch door te gaan.
De regels voor dress watches gaan meestal alleen over de afwezigheid van secondewijzer en datum of andere complicaties, maar wat mij betreft is de vorm van de kast zeker zo bepalend of je iets een dress watch kunt noemen.
Maar dit is uiteraard ook maar een van de 1000 meningen over dress watches
Zeker eens. Overigens niet in het geval van de C-shape, maar wel met deze stelling. Als je kijkt naar de klassieke criteria voor een dress watch, dan zouden de originele royal oak en nautilus hier ook onder vallen, afgezien van de datumfunctie. Dun, geen secondewijzer, bijpassende band. Maar ik zou het geen dress watches durven noemen.
Groot gelijk hoor ik vind ze ook echt een stuk sportiever. C shape doet me altijd denken aan ouderwetse stopwatches.
Tja… Ik vind het een elegante kastvorm in de iteratie van een 35/36mm vintage connie. Omdat die mooi plat zijn met mooie wijzerplaten en fijne wijzertjes is dat altijd een erg sjieke verschijning naar mijn smaak. De C-shape vind ik juist mooi omdat er een zekere economy of design vanuit gaat die de discretie juist omarmt.
Horloges met een wire-lug doen mij teveel aan trench watches denken, horloges zonder lugs zoals de Patek elipse vind ik vaak maar lelijke hockey-pucks en horloges met een koeiehoorn vind ik kolderiek.
Tussen al die vormtalen is dan de discrete C-shape het toppunt van elegantie. Maar ja…
Voor hetzelfde geld heb ik nu een setje Elipse en Cornes de Vache fans enorm over de zeik. Het kan maar zo.
Als ik zelf voor ongelimiteerde hoeveelheden geld een gouden dress watch zou mogen uitkiezen zou er dan ook dit uit rollen:
Want die is in vergelijking met de Breguet waar ik al tijden naar kijk nog even een poepje onbereikbaarder.