Hebben we niet allemaal één ongelooflijke kans laten liggen om een droomhorloge in huis te halen? The one that got away! Voor mij is het een Panerai 249 die ik in 2008 - in complete nieuwstaat - had kunnen kopen voor 5.500 euro. Maar ik deed het niet omdat ik net een ander prijzig klokje had aangeschaft… Shame, shame, shame.
Hoe ver terug mogen we gaan? In de vroege jaren van Ebay ben ik in de laatste seconden overboden (ik snapte het “ebay-snipen” nog niet) op een originele IWC B-uhr voor wat nu een belachelijk laag bedrag zou zijn.
Midden jaren tachtig vorige eeuw was ik bij S en C en twijfelde tussen een Rolex oyster date en een Rolex Milgauss. Beide staal en rond de 3000 gulden.
Ik vond toen de Milgauss te groot met 40 mm. En koos voor de oyster date.
En de vele Enicars, Movado met Zentith chrono werk, Zenith el primero, Omega chrono’s, Longines chrono’s, Blancpain 50 fantoms, Omega duikers, IWC mark X, mark XI, ingenieur en yacht club, veel NOS en voor prijzen meestal onder de 1000 gulden.
Vorige maand nog. Is ook een topic aan gewijd hier, kan hem zo gauw niet vinden.
Er stond een cal. 321 Omega Speedmaster in de originele box, met de originele band, met extra schakels, met een dial alsof die net uit de kluis kwam, op marktplaats.
Bieden vanaf 1200 euro had de verkoper erbij gezet, ik had hem gebeld binnen de eerste 10 views en een mondeling akkoord voor 1800 euro. Later ook via de mail dat 1800 euro akkoord was.
Echter wilde meneer dat ik hem gelijk kwam halen, het was 10 uur 's avonds en ik was net met de trein in Groningen aangekomen. Deze meneer woonde in Zeeland dus de laatste trein was al gegaan, ik zei dat ik hem gelijk de volgende dag zou komen halen.
Dat mocht, indien in 1000 euro zou aanbetalen. Ik voelde onraad en omdat ik twijfelde heb ik dat niet gedaan maar als er nog geen hoger bod was maandag ochtend zou ik hem mogen ophalen.
Je raadt het al, de ochtend was ik natuurlijk al ver overboden en heeft volgens mij een ander forumlid hem opgehaald die wel een aanbetaling durfde te doen.
Enige waar ik “spijt” van heb is de horloge’s die ik verkocht heb voor luttele bedragen. Zoals een Tag Heuer Carrera Calibre 16 voor maar 1400 euro. Als ik die nu terug zou kunnen kopen voor zo’n laag bedrag dan zou ik dat zo doen… maargoed, het is ook leuk om te blijven upgraden.
Zo ver kwam ik nog geeneens…zondag avond geSMSt, maandag vanaf in de ochtend proberen te bellen maar geen telefonisch contact mogelijk. Wat zal ze veel reacties hebben gekregen
Ik heb trouwens spijt dat ik mn Omega Seamaster GMT 50th een paar jaar geleden verkocht voor € 1350,- om een Planet Ocean 45.5mm te kunnen kopen. De Planet Ocean was 2 maanden later weer weg omdat ik het een veel te groot ding vond, en de GMT heb ik nooit meer terug kunnen kopen voor dat bedrag. Dacht toen dat het een goede deal was omdat ik er € 1000,- voor had betaald. Van de week ging er 1 op Catawiki voor € 1900,-. Maar er zijn weer een aantal leuke andere horloges voor teruggekomen dus het hoort misschien ook wel bij een hobby
In een verstandsverbijstering tot de idee gekomen om te stoppen met de hobby
Veel van mijn vintage horloges verkocht aan AWCO
Deze had ik echter niet weg moeten doen voor het bedrag van Euro 1.800,-
Binnen twee weken verkocht voor Euro 5.750,-
Zoals Confucius als zei: “Het is beter om spijt te hebben van de horloges die je gekocht hebt, dan van de horloges die je niet gekocht hebt. Maar het allerbeste is om spijt te hebben van de horloges die je wél gekocht hebt, en voor een belachelijk laag bedrag weer doorverkocht”.
Kreeg ik een tijdje later een pb dat ik een Rolex Sub No Date kon overnemen voor een hele mooie prijs. Kon het geld helaas niet bij elkaar krijgen op dat moment. Toen ik het op een gegeven moment wel voor elkaar kon krijgen was het horloge inmiddels al verkocht. Baal ik nu nog van, want die prijs was echt heel erg mooi en van een zeer betrouwbaar persoon.
Ook deze steeds net misgelopen en nu nergens meer te krijgen