Als nieuwkomer en niet deskundige liefhebber hoop ik toch zo nu en dan een bijdrage te leveren - uitgaande van mijn eigen bezit - die wellicht ook door kenners op prijs wordt gesteld. Anders merk ik het wel.
Er bestaan verschillende horloges met afbeeldingen door kunstenaars gemaakt, vaak bestaande schilderijen en geheel of gedeeltelijk door kunstenaars ontworpen exemplaren. Maar dit is anders. Het horloge is een zelfstandig kunstwerk van kunstenaar VIKTOR IV.
De in 1929 in New York geboren markante kunstenaar leefde en werkte van 1961 tot aan zijn dood in 1986. Hij woonde er midden in de stad op een rijk gedecoreerd oud vrachtschip bij de Blauwbrug. Zijn werk bestond uit met symbolen beschilderde houten panelen en werk op papier. Naast de runen-achtige symbolen gebruikte hij veel tekst. Kenmerkend is zijn gebruik van sjabloonletters, wit op zwart en zwart op wit.
In de jaren ’80 stortte hij zich op de tijdsaanduiding. Hij liet horloges en klokken maken met linksom of onlogisch geplaatste cijfers en de wijzers achteruit of in afwijkende snelheid draaiden. Onder de naam ‘Bulgar Time’ kwamen deze op de markt.
Mijn exemplaar, de cc3 linksom draaiend, uit 1982, is er een uit de eerste serie van 4 verschillende modellen die Victor IV in eigen beheer uitbracht. Later werden de Bulgar Time horloges in samenwerking met andere horlogemerken geproduceerd en op de markt gebracht.
In die tijd heb ik het horloge regelmatig gedragen. Aanvankelijk om mijn rechter in plaats van mijn linker pols, maar al snel bleek dat niet nodig. Het wende heel snel en ik heb er nooit problemen mee gehad. Opvallend was wel hoeveel mensen tijdens vergaderingen en dergelijke niet op hun eigen, maar wel op een ander zijn horloge kijken. Dat had soms een onverwachte meerwaarde.
Het werk van Viktor IV staat overigens nog steeds volop in de belangstelling bij liefhebbers en verzamelaars. Dit horloge is ook opgenomen in de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam en Museum Louisiana in Copenhagen. Ik kocht het horloge om te dragen, en niet om te bewaren als kunstobject. De waarde is daardoor natuurlijk teruggelopen, maar ik heb er veel plezier van gehad.
Groet van Robertus
Foto’s: De kunstenaar Viktor IV (Walter C. Gluck) en zijn vrouw Ina Munch met een van de klokken (Rob Bogaerts/Anefo, 1982). De vier eerste horloges op een balkje met waarschijnlijk afgestreept het aantal op dat moment verkochte exemplaren (Design Poesi, Lyngby Denmark). De andere afbeeldingen zijn van mijn eigen exemplaar.
