Mooi is dat, een exemplaar vinden dat na zo veel jaar nog in perfecte staat is
Patina in de vorm van verkleurd tritium vind erg mooi, maar je zit vaak met afbrokkelend tritium uit bijvoorbeeld de wijzers. Dat ‘hoort erbij’, maar om die reden is het voor mij ook leuk om een aantal -no lumen- in de collectie te hebben, die dit ‘probleem’ niet kennen
Ik vraag me wel eens af hoe dat tritium er over een 30-40 jaar vanaf nu uit ziet.
Edit: bij inzoomen zie ik meer veroudering dan dat ik zo eerst met het blote oog zag. Conclusie: Ik heb geen horloges die de tand des tijds ongeschonden zijn doorgekomen.
Hangt ook wel af van of een horloge ooit vocht binnen heeft gehad. Bij Tissot’s uit de jaren 60-70 zie je normaal nauwelijks verkleuring, behalve als er vocht in gekomen is, dan wordt het gelijk zwart.
Deze 516 heeft maar een klein streepje lume in de wijzers, maar volgens mij is het nog nagenoeg dezelfde kleur als origineel.
Ik heb al een maand of zo geen horloge gedragen. Kut hitte. Boven de 25 graden trek ik dat niet met een leren band. Maar nee hoor, geen enkel probleem met goud
Daarom heb ik ook wat horloges op staal in de collectie. Ben normaal niet zo’n fan van staal, maar ik heb inderdaad ook al een poos geen leer meer om gehad.
Nee geintje, Het maakt mij niet zoveel uit.
Er zijn horloges waar het schitterend bij kan zijn, zoals een speedmaster.
Ik heb ern geen met sterke patina.
Deze verdient die aandacht zeker! Begrijp dus dat deze uit 1952 komt? Ik ben er erg door gecharmeerd. Die rode pijl op de secondewijzer vind ik altijd frivool